استعفای چهار تن از مقامات دولت وحدت ملی افغانستان فعال در حوزه های نظامی و امنیتی، بحث های زیادی را در رسانه های این کشور بوجود آورد که برخی آن را نشانه ضعف دولت و برخی این اقدامات را بیانگر دگردیسی دولت افغانستان درآستانه انتخابات می دانند.
مرزنیوز به نقل از ایرنا:پس از استعفای «محمد حنیف اتمر» مشاور امنیت ملی افغانستان که روز شنبه هفته جاری با پذیرش رئیس جمهوری رسانه ای شد با یک روز فاصله یعنی دیروز یکشنبه سه مقام بلند پایه امنیتی نیز جمعی استعفای خود را به رئیس جمهوری ارایه کردند.
هر چند رسانه پیش از اعلام موضع ریاست جمهوری افغانستان در باره این استعفاها خبر داده بودند که «محمد اشرف غنی» رئیس جمهوری افغانستان از «طارق شاه بهرامی» وزیر دفاع، «ویس احمد برمک» وزیر کشور و «معصوم استانکزی» رئیس عمومی اداره امنیت ملی خواسته تا انها استعفا دهند.
اما دفتر مطبوعاتی ریاست جمهوری افغانستان دیروز اعلام کرد که استعفای مقامات امنیتی از طرف رئیس جمهوری پذیرفته نشده است و اشرف غنی از آنها خواسته که به وظایف خود ادامه دهند و تلاش های بیشتری برای تأمین امنیت انجام دهند.
پس از انتشار این خبر بازار تحلیل داغ شد و به دنبال این سوالی افتادند که اگر رئیس جمهوری از این مفامات خواسته که از پست هایشان استعفا کنند، چرا آن را منظور نکرد و اگر خود این مقامات خواهان استعفا شده اند با نزدیکی که هر کدام به شخص رئیس جمهوری دارند، چرا اقدام به استعفا کردند و البته این سوال برای اتمر هم بود اما در متن استعفای منصوب به او آمده بود که چرا استعفا داده است.
بدنبال این سوالات شبکه طلوع نیوز یکی از رسانه های تصویری بخش خصوصی افغانستان اعلام کرد که به خاطر مخالفت «عبدالله عبدالله» رئیس اجرایی دولت با استعفای جمعی مقامات امنیتی ،رئیس جمهوری نیز از پذیرفتن آن امتناع کرده است.
هر چند رئیس اجرایی بصورت رسمی در باره این خبر موضع گیری نکرد که آیا او با این استعفاها مخالفت کرده است یا خیر او امروز در نشست شورای وزیران هم سخنی در این باره بر زبان نیاورد که سکوت را می توان نشانه تائید خبر طلوع نیوز دانست.
اما در باره گزینه دوم که اگر این مقامات امنیتی خود خواهان استعفا شده اند، علت آن چه بوده است ؛ گمانه های دیگری وجود دارد زیرا که در افغانستان نزدیکی این مقامات به رئیس جمهوری زبان زد است و آنچه در باره مشاور امنیت ملی «محمد حنیف اتمر» و رابطه نزدیک وی با اشرف غنی گفته می شد در مورد رئیس امنیت ملی نیز بیان شده است.
اتمر در استعفا نامه خود به رئیس جمهوری دلیل خود این طور شرح داده که اختلاف بر سر سیاست کلان ملی، صلح و امنیت و مدیریت سیاسی باعث شده که از پست خود استعفا کند.
اما از سه مقام بلند پایه امنیتی دلیلی برای استعفایشان منتشر نشده است و این که چه کسی خواهان استعفا بوده ، خود این مقامات یا رئیس جمهوری نیز همچنان مبهم باقی مانده است.
علت این استعفاها هر چه باشد نمی توان از وسوسه ارتباط دادن آن به تحولات تازه ای که در عرصه سیاسی در ارتباط با موضوع افغانستان در حال شکل گیری است و خبرهایی که این روزها شایع است، صرف نظر کرد.
در چند روز اخیر زمزمه هایی شنیده شد مبنی بر این که «زلمی خلیل زاد» عضو حزب جمهوری خواه آمریکا و سیاست مدار افغانی الاصل برای گرفتن پست نمایندگی ویژه آمریکا در افغانستان انتخاب شده است و این انتصاب همزمان است با تغییر فرمانده عمومی نظامیان آمریکایی در افغانستان و از سوی دیگر اطلاعاتی از گفت و گوی مستقیم آمریکا با طالبان نشر یافته و در داستان برگزاری نشست مسکو در مورد صلح افغانستان ، آمریکا و دولت افغانستان شرکت نمی کنند و مجموعه این اخبار بیانگر تغییراتی در حوزه برنامه ریزی و عملیات میدانی است.
«جاوید کوهستانی» یکی از آگاهان مسائل سیاسی افغانستان روز گذشته دلیل استعفای مشاور امنیت ملی را فشار آمریکا برشمرد و افزود : اتمر مهره انگلیس بود و عملکردهای او با راهبرد جدید آمریکا برای جنوب آسیا و افغانستان همخوانی نداشت.
برخی از رسانه های افغانستان علت استعفای مقامات نهادهای امنیتی این کشور را حمله راکتی در روز عید قربان به سوی کاخ ریاست جمهوری در کابل و سقوط بخشی از شهر غزنی مرکز استان «غزنی» بدست گروه طالبان دانسته اند که این دلیل با توجه به وقوع رخدادهای مشابه کمی مزه روزنامه نگاری با ترویج رفتارهای متمدنانه در جوامع مردم سالار است.
با وجود این دلایل اگر به چهار سال گذشته کار دولت وحدت ملی افغانستان نیز نظر بیاندازیم ، تعداد زیادی از وزیران کابینه استعفا کردند و یا مجبور به این کار شدند اما تغییری محسوس در عملکرد دولت چه در گفتار و چه در کردار رخ نداد و رئیس جمهوری بر اساس برنامه خود جلو رفته است و توانسته است رقیبان داخلی خود را و احزاب سیاسی مخالف را بیش از پیش تحت فشار و مدیریت خود قرار دهد .
ماحصل عملکرد مشاوران دولت افغانستان نشان می دهد که آنها توانایی بیشتری در مدیریت رفتار رقبای خود دارند و اغلب امواج هیجانات ایجاد شده از سوی حریفان سیاسی خود را در لابه لای موج شکن های فرسایشی زمان مهار کرده اند یا خود با ایجاد امواج هدایت شده جریان های مد نظر را به سوی جهات مخصوص هدایت می کنند و با توجه به این توانایی بعید نیست دولت با یک دگردیسی ساختاری برای انتخابات های آتی و هم راستا شدن با راهبرد نظامی آمریکا برای جنوب آسیا به عنوان یک سند بالا دستی آماده می شود.