پناهندگان افغان شهروندان افغانستان هستند که در نتیجه ترس از جنگ و قحطی در سول سال ها ترک دیار کردند و تهاجم شوروی به افغانستان در سال ۱۹۷۹ باعث شد که اولین موج جابجایی پناهندگان در داخل کشور و کشورهای همجوار مانند پاکستان و ایران آغاز شود و آنها سرپناهی برای پناهندگان افغان تأمین کنند.
احترام به ملت ها در مکتب اسلام به خصوص میان امت اسلامی بسیار تأکید شده است و بی تردید با استفاده و بهره گیری از مبانی دین اسلام می توان با هم اندیشی اقوام ملل مختلف، نفی مرزبندی های قبیله ای، اجتماعی، قومی و نژادی بین مسلمانان جهان، مدینه فاضله و امت واحده اسلامی را شکل داد.
با استفاده از این مقدمه به یک ناهنجاری اجتماعی می پردازم که در جامعه همه با این مشکل مواجه هستند اما کسی حاضر به بیان این معضل و ارائه راه حلی برای آن نیست.
«افغان» مطابق قانون اساسی افغانستان نام شهروندان این کشور است و همانگونه که در بالا اشاره شد ایران در خلال سال هایی نچندان دور پذیرای پناهندگان افغان بوده که سال ها در کنار ما زندگی کرده اند و به دلیل مسایل خویشاوندی و دلبستگی ها در کشورمان سکنی گزیده و ماندگار شده اند.
اکنون که شهروندان افغانستانی تابعیت کشور ایران را به دست آورده اند بهتر است بدانیم؛ «افغانی»، واحد پول کشور افغانستان به شمار می رود، اما متأسفانه در کشورمان ایران به عنوان یک اشتباه مصطلح به جای شهروندان کشور افغانستان به آنها «افغانی» گفته می شود. البته ملتِ افغانستان متشکل از ملیتهای پشتون، تاجیک، هزاره، ازبک، ترکمن، ایماق، بلوچ، پشهای، نورستانی، عرب، قرقیز، قزلباش، براهویی، پامیری و سایر اقوام میباشد و واژه افغانستانی نیز غیرضرورتاً زاید بوده و از کاربرد آن در گفتارهای رسمی اجتناب میشود.
اگر بخواهید درک کنید که کلمه «افغانی» چقدر می تواند برای اتباع کشور افغانستان آزاردهنده باشد، می توانید خودتان را فرض کنید که در کشور دیگری شما را با عنوان ریالی صدا زده یا شما را تومانی خطاب کنند.
پس با استعانت از حدیث قدسی که تأکید دارد هر چه را برای خود می پسندیم برای دیگران نیز بپسندیم، اتباع کشور افغانستان را افغان یا افغانستانی بنامیم و به آنها احترام بگذاریم.
محمدنقی دیده بان
صاحب امتیاز و مدیرمسئول
یادداشت مدیرمسئول«افغانی» نگوییم؛ «افغان» یا «افغانستانی» بگوییم