کشور مجموعه ای سیاسی که در درون خطوط مرزی به عنوان مهمترین عامل تشخیص و جدایی آن از دیگر کشورها، شکل می گیرد. مرز مولفه ای هویت دولت مدرن است و تغییر و یا بحران در مرزهای یک کشور باعث قدرت یا ضعف آن خواهد شد. در پرونده ویژه «کنترل و پایش هوشمند مرز» گفت وگویی اختصاصی را با خانم زهرا کریمیان مدیر آموزش و پژوهش دانشگاه علمی- کاربردی گلستان (مرکز گرگان۳) و همچنین سرپرست گروه علمی تخصصی محافظان ترتیب داده ایم که حاصل آن در پی می آید:
لطفاً به عنوان اولین سئوال ضمن معرفی خودتان از سابقه علمیتان برای آگاهی مخاطبین این رسانه بگوئید؟
با سلام و عرض ادب و احترام خدمت مخاطبین محترم مرزنیوز و با تشکر از سردبیر محترم این پایگاه خبری که این فرصت را در اختیار من قرار دادند که به معرفی خود و فعالیت های انجام شده در زمینه حافظت مرزی بپردازم.
اینجانب زهرا کریمیان، متولد ۱۳۶۰ استان گلستان شهرستان گرگان هستم، تحصیلات دانشگاهی من در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته مهندسی فناوری اطلاعات بوده و از سال ۱۳۹۰ در مجموعه دانشگاه علمی- کاربردی مشغول فعالیت می باشم. از سال ۱۳۹۳ به عنوان مدیر آموزش و پژوهش مرکز گرگان۳ به فعالیت های آموزشی و پژوهشی پرداخته ام. همچنین به مدت ۸ سال در دانشگاه های استان اعم از فنی و حرفه ای، غیر انتفاعی و آزاد مشغول تدریس می باشم.
از چه زمانی علاقهمند به بحث ابداع و اختراع شدید؟
در زمان دانشجویی خود در مقطع کارشناسی که مشغول تحقیق بر روی پروژه های خود بودم به مباحث امنیتی علاقمند شدم و با توجه به رشته تحصیلی خود (IT) به دنبال چگونگی استقرار امنیت در محیط های مجازی و ابزارهای مرتبط بودم. عنوان پایان نامه کارشناسی من در سال ۸۹ بررسی شبکه های حسگر بی سیم بود که یکی از مهمترین کاربردهای آن در حفاظت مرز و نیروهای مرزی بود که اجرای آن با چالش های زیادی مواجه بود. در کارشناسی ارشد هم به دنبال استقرار محیط کسب و کار امن در محیط های مجازی بودم که موفق به تدوین دو مقاله داخلی و یک مقاله بین المللی و یک مقاله خارجی شدم.
لطفاً بیشتر در خصوص سامانه حفاظت مرزی با استفاده از فناوری اینترنت اشیاء توضیح دهید؟
سامانه حفاظت مرزی (BPS) سیستمی مبتنی بر فناوری اینترنت اشیاء بوده که در این فناوری می توان اشیاء با ویژگی های گوناگون را در بستر اینترنت تحت کنترل خود قرار داد و ردیابی کرد. در حقیقت ما می خواهیم با استفاده از این تکنولوژی در محیط مرزی ردیابی آن را با دقت بالا و ریسک پایین به شکل آنی و لحظه ای انجام دهیم.
با توجه به اینکه ایران پس از چین و روسیه طویل ترین مرزها را با طول ۸۷۵۵ کیلومتر به شکل آبی و خاکی دارا است و مرزها محیط های بسیار حساس و پرخطر هستند که در حقیقت حریم یک ملت محسوب شده و حفاظت از مرز امری مقدس و از وظایف اصلی دولت و ملت می باشد.
کاربردها و مزایای این سامانه را شرح دهید؟
با توجه به طویل بودن مرزها و ویژگی های جغرافیای آن که حفاظت از آن را با چالش مواجه می کند می توان با استفاده از این سیستم، از راه دور و بدون نیاز به پایگاه های مرزی متعدد تمام عبور و مرورها را هم در مرزهای خاکی و هم آبی رصد کرد. همچنین از مرزنشینان عزیز در جاهایی که مرز ما با همسایه مشخص و واضح نیست حفاظت کرد یا از آنان برای حفاظت مرزی با استفاده از نرم افزارهای کاربردی تعبیه شده در تلفن های همراهشان کمک گرفت. همچنین هزینه اجرای این سیستم با توجه به هزینه های فعلی که برای حفاظت مرزها پرداخت می شود بسیار محدود و ناچیز می باشد. البته لازم به ذکر است این سیستم نیاز به نیروی انسانی را از بین نمی برد اما در عین حال حفاظت از نیروهای مرزی را تضمین خواهد کرد.
بازار هدف این سامانه شامل کدام مراکز می باشد؟
با توجه به کاربرد آن متولیان اصلی حفاظت مرزها یعنی نیروی انتظامی و ارتش جمهوری اسلامی آن را به کار خواهند گرفت اما در کنار آنها مرزنشینان عزیز نیز از مزایای آن بهره مند خواهند شد. در همین راستا ما موفق شدیم با معرفی پروپزال خود در آذر ماه امسال در محل صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری با فرماندهی مرزبانی کل کشور تفاهم نامه ای منعقد کنیم.
چه موانع و مشکلاتی در این راه پشت سرگذاشتهاید؟
با توجه به اینکه چالش های زیاد و متنوعی مرزهای ما را درگیر می سازد و باید به تمام جوانب آن در نوشتن مستندات دقت نمود، همچنین تکنولوژی IoT در ایران به شکل محدودی به کار گرفته شده است و نیروی متخصص در این راستا خصوصاً در استان گلستان محدود می باشد، روند اجرای آن را با تأخیر مواجه نموده است و به همین خاطر پیش بینی می شود فاز تحقیقاتی اولیه آن مدتی به طول انجامد. خوشبختانه با چند شرکت دانش بنیان جهت ساخت ابزار و وسایل مورد نیاز مانند سنسورها و کیت های مربوطه رایزنی کرده ایم تا نیاز به واردات از خارج از کشور نداشته باشیم. همچنین در تیم سازی در اجرای گسترده با مشکلاتی مواجه هستیم که همین جا از دوستانی که در این زمینه فعال هستند جهت همکاری دعوت به عمل می آوریم.
راز موفقیت خود را در این عرصه در چه میبینید؟
اگر چه تا موفقیت اصلی راه زیادی باقی است اما حضور در محیط های علمی و دانشگاهی در کنار اساتید بزگوار و فرهیخته و مهمتر از همه برادر دومم یاسر جان که در تمام مراحل تحصیلی ام من را با بهترین روش های تحقیق و آگاهی از جدیدترین علوم روز آشنا می کرد، در این راه امتیازهای بزرگی برای من بوده اند، بر خود لازم می دانم همین جا از تمامی این بزرگوارن تشکر و سپاسگزاری نمایم.
سرگرمیهای دوران کودکی شما شامل چه مواردی بود؟
دوران کودکی مهمترین دوران برای رشد و پرورش خلاقیت می باشد که والدین باید سعی کنند برنامه هایی را برای کودکانشان داشته باشند تا قدرت اعتماد به نفس و تصمیم گیری را درآنها تقویت کند و قبل از پذیرش هر حرفی در مورد آن تفکر کنند. اگر چه در دوران ما از کلاس های فوق برنامه خبری نبود اما ارتباطات رودر رو با همسن و سالان و دورهمی های کودکانه و تبادل تجارب جالبی که در بازی ها و یادگیری ها اتفاق می افتاد خالی از لطف نبود. بسیاری از چرایی های آن زمان را یافته های اکنون پاسخ می دهد.
بهترین خاطرهتان را برای مخاطبین این رسانه تعریف کنید؟
بهترین خاطره من در زمینه علمی و پژوهشی مربوط به تدوین چاپ اولین کتاب من با عنوان مدیریت و کنترل پروژه بود که برای درس مهارت مشترک دانشجویان علمی- کاربردی نوشتم. با این که درسی با دو واحد تئوری بود اما سعی کرده بودم کاربردی بنویسم. در اولین ترمی که این کتاب را برای دانشجویانم تدریس کردم دانشجویانم بسیار مشتاقانه در رفع خرده ایرادات آن به من کمک کردند که برای من بسیار ارزشمند بود.
بزرگترین آرزوی شما چیست؟
میهنی آباد وآزاد و مردمانی دلشاد داشته باشم، سفره های پر روزی و چهره های شاداب آنها را ببینم و بتوانم قدمی مثبت حتی کوچک و ناچیز برای هموطنان عزیزم بردارم.
از برنامه های آینده خودتان بگویید؟
با توجه به اشتغال در محیط دانشگاه علمی- کاربردی، با این تفکر که اگر قرار باشد جامعه ای به سمت ترقی و پیشرفت حرکت کند، لازم است همه مردم آن هر مهارتی را به شکل کاربردی یاد بگیرند. یکی از برنامه های من تدوین رشته و سرفصل های مهارتی کوتاه مدت مورد نیاز جامعه است که تاکنون موفق شده ایم چند نمونه از آنها را با همکاری دیگر اساتید محترم تدوین کنیم و به مرحله اجرا برسانیم. البته من معتقدم باید رسالت اصلی همه دانشگاه ها که همان آموزش و مهمتر از آن پژوهش است را جدی بگیریم و هر دانشگاهی با توجه به فلسفه وجودی خود، راهکارهای پژوهشی خود را تعریف کند و از نوشتن یک نسخه برای همه پرهیز کنیم.
حرف آخر:
سخن پایانی من شاید بیشتر شبیه به درد و دل باشد اما خواهشمندم مسئولین محترم دانشگاهی به جای پرداختن به ضوابط دست و پاگیر و تکراری، سعی کنند واقع بین باشند و بدانند که اگر دانشگاه به سمت پژوهش پیش نرود از جامعه جز طبل توخالی چیزی باقی نمی ماند چرا که به واسطه آن دانشجویان و مدرسان ملزم به تحقیق و پاسخگویی خواهند شد. پس روش های تحقیق و یادگیری جدیدترین علوم روز را به آنها بیاموزیم. خود را بیش از پیش به روز کنیم. به خاطر منافع مادی علم را نادیده نگیریم.
همچنین تدوین سیاست های درست و قابل اجرا در ایجاد ارتباط بین دانشگاه و صنعت نیز برای رفع نیازهای جامعه بسیار لازم و ضروری می باشد. ما باید بدانیم هر ایرانی فردی با هوش و منحصر به فرد است. هیچ گاه با نمره، دانشجویان را سنجش نکنیم چرا که دلیلی ندارد کسی که نمره خوبی نمی گیرد فردی کند ذهن یا با هوش پایین باشد، بلکه باید باور داشته باشیم که تنها مشکل او این است که در مسیر درست خود هدایت نشده است.
اگر می خواهیم بهره ور باشیم و کشوری همیشه آباد داشته باشیم باید مدارس و دانشگاه های خود را بارور سازیم. آیندگان ما ثمره آنچه امروز می کاریم را برداشت خواهند کرد.
در پایان از سردبیر محترم پایگاه خبری مرزنیوز و دیگر همکاران محترمشان کمال تشکر را دارم که این فرصت را در اختیار اینجانب قرار داده اند. و من الله التوفیق
با تشکر از وقتی که در اختیار این رسانه قرار دادید
مصاحبه: فرهاد قنبری