روسیه حدود دو دهه بود که برنامه جاه‌طلبانه‌اش برای ایجاد مسیری تحت عنوان کریدور حملونقل بینالمللی شمال-جنوب به طول ۷۲۰۰کیلومتر روی میزش خاک می‌خورد.
به گزارش مرزنیوز و به نقل از دنیای اقتصاد؛ اما به نظر می‌رسد این طرح بزرگ اکنون از رویا به واقعیت تبدیل شده است. جنگ اوکراین و تحریمهای غرب انگیزه‌های مهم ژئوپلیتیک و اقتصادی لازم را برای راه‌اندازی این کریدور بینالمللی ایجاد کرده است. روس‌ها از طریق این کریدور می‌خواستند از طریق آسیای مرکزی، دریای خزر، ایران و در نهایت دریای عرب به هند برسند که به نظر می‌رسد این آرزوی آنها در ژوئن برای اولین‌بار محقق شد. در این ماه ایران اولین ترانزیت آزمایشی کالا از روسیه به هند را با استفاده از این کریدور و از طریق بندرعباس انجام داد. به دنبال آن، ۴۱ کانتینر از روسیه به بندر «ناوا شوا» در هند ارسال شد. هند نیز در کنار ایران یکی از برندگان این کریدور است؛ چراکه می‌تواند با دور زدن پاکستان راهی جدید به سوی افغانستان و آسیای مرکزی بگشاید.
درحالی‌که جهان نگران محاصره صادرات غلات اوکراین در دریای سیاه توسط روسیه در اواخر ژوئن بود، ولادیمیر پوتین مسیر تجاری متفاوتی را در ذهن خود داشت. رئیس‌جمهور روسیه خطاب به رهبران کشورهای حاشیه دریای خزر، از یک «پروژه واقعا جاه‌طلبانه» به‌عنوان محور تلاش‌های مسکو برای «بهبود معماری حملونقل و لجستیک در منطقه» سخن گفت.
«چارو سودان کاستوری» در گزارش ۲۷ژوئیه در الجزیره نوشت، برای بیش از دو دهه، «کریدور حملونقل بینالمللی شمال-جنوب(INSTC) – » شبکه‌‌ای به طول ۷۲۰۰ کیلومتر (۴۴۷۴مایل) راه‌‌آهن، بزرگراه و مسیرهای دریایی که روسیه و هند را از طریق ایران به هم متصل می‌‌کند- چیزی بیش از یک رویا نبود. اما به گفته تحلیلگران، سرانجام این نوشیدنی کهنه در مسکو، تهران و دهلی نو آماده استفاده است. یک تلاقی نادر از انگیزه‌های ژئوپلیتیک و اقتصادی این مسیر را به یک مسیر «فرار اقتصادی بالقوه حیاتی» برای مسکو تبدیل می‌‌کند؛ آن هم زمانی که تحریمهای شدید غرب دسترسی کرملین را به بازارهای اروپایی محدود کرده است.
