مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب های ایران گفت: اجرای فاز دوم پروژه احیای دریاچه ارومیه با مشارکت مردمی در بحث کشاورزی پایدار با تعیین ۳۴ روستا به عنوان سایت های جدید، تا پایان ماه جاری آغاز می شود.
محسن سلیمانی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود، در فاز اول پروژه احیای دریاچه ارومیه با مشارکت ۴۱ روستا به عنوان سایت انتخاب و کار در آنها آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
وی ادامه داد: تفاهم نامه ادامه همکاری این پروژه با ژاپن در روزهای پایانی سال ۹۳ بین رییس سازمان حفاظت محیط زیست، سفیر ژاپن در تهران و نماینده مقیم سازمان ملل متحد در ایران به امضاء رسید.
سلیمانی اظهار کرد: بر اساس این تفاهم نامه قرار بود ۳۴ روستای دیگر به سایت های اجرایی انتخاب شوند که این کار انجام شد و از این تعداد ۱۲ روستا در بخش های اقماری تالاب و بقیه در بخش اصلی واقع شده اند.
وی افزود:در فاز اول ۴۱ روستا به عنوان سایت انتخاب شد و در فاز دوم ۳۴ روستای دیگر به آن اضافه شد که در مجموع اکنون ۷۵ روستا به عنوان سایت اجرایی پروژه احیای دریاچه ارومیه با مشارکت مردمی در بحث کشاورزی پایدار انتخاب و کار در آنها در حال انجام است.
سلیمانی تاکید کرد: موضوع کلیدی در احیای تالاب ها به ویژه دریاچه ارومیه توسعه پایدار در حوضه آبریز تالاب ها است، توسعه ناپایدار مشکلات زیادی را در تالاب ها به ویژه حوضه های پایین دست ایجاد کرده است.
وی گفت: از این رو در پروژه همکاری احیای دریاچه ارومیه با مشارکت جوامع محلی تلاش شده است رویکرد سنتی در کشاورزی به سمت مدیریت پایدار و آبیاری صنعتی پیش رود.
سلیمانی ادامه داد: استقرار کشاورزی پایدار، تعیین حقابه دریاچه ارومیه و تجربه مشارکت مردم در احیای این حوضه آبی آن را به یک پروژه تبدیل کرد که از آن تجربیات موفقی به دست آمد.
دولت ژاپن در فاز اول پروژه احیای دریاچه ارومیه با مشارکت جوامع محلی مبلغ یک میلیارد دلار اختصاص داد و اکنون در فاز دوم نیز مبلغ یک میلیون دلار به اجرای این پروژه اختصاص داده است.
دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران و در منطقه آذربایجان واقع شده است. این دریاچه طبق آخرین تقسیمات کشوری، بین دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی تقسیم شده است. دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه آب شور دنیا است.
آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتا از رودخانه های زرینه رود، سیمینه رود، تلخه رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می شود.
چند سالی است به علت خشکسالی و مدیریت نادرست منابع آب این حوضه آبی به خشکی مواجه شده و اکنون بیش از ۹۵ درصد آب خود را از دست داده است.
