کشورهایی مانند آمریکا و عربستان چند هفتهای است که مساله اعزام نیروهای عربی به سوریه را در چارچوب طرح جایگزینی با نیروهای آمریکایی مستقر در سوریه، مطرح کردهاند، طرحی که با اما و اگرهای فراوان همراه بوده و به اعتقاد تحلیلگران مسایل سیاسی – نظامی از پیش شکست خورده است.
مرزنیوز به نقل از ایرنا:دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در هفتههای گذشته در چندین مناسبت تمایل خود را برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه ابراز داشت؛ یکی از این موارد به هنگام استقبال ترامپ از «امانوئل ماکرون» همتای فرانسوی خود بود که گفت: نظامیان آمریکا از سوریه خارج خواهند شد.
از زمان اعلام این طرح مشخص شد که برنامه ترامپ به خاطر بیشتر دوشیدن کشورهایی عربی همچون عربستان مطرح شده است.
ترامپ با ارسال صورتحساب چهار میلیارد دلاری برای حضور نیروهای آمریکا در سوریه برای عربستان، خواستار پرداخت این صورتحساب از سوی ریاض شد.
آمریکا هم اکنون حدود دو هزارو ۵۰۰ نیروی خود را بدون هماهنگی با حکومت مرکزی دمشق در استان حسکه (شمال شرق سوریه) و شماری دیگر را در منطقه التنف (در جنوب شرق سوریه) هم مرز با اردن مستقر کرده است.
پس از ترامپ، عادل الجبیر وزیر امور خارجه سعودی نیز سه شنبه دو هفته پیش ادعا کرد که بحث و گفت وگوهایی هم اکنون در واشنگتن درباره کیفیت نیروهایی که باید در شرق سوریه مستقر شوند و اینکه از کجا خواهند آمد، در جریان است.
الجبیر مدعی شد که ریاض این آمادگی را دارد تا در چارچوب ائتلاف فراگیرتر در صورتی که پیشنهادی مطرح شود، نیروهایش را به سوریه اعزام کند.
شبکه خبر۷ ترکیه نیز در این باره اعلام کرد: عربستان سعودی و امارات متحده عربی با هدف حفاظت از نیروهای حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک) در حال تشکیل یک ارتش عربی ۵۰ هزار نفری متشکل از ستیزه جویان گروه های مخالف دولت سوریه هستند.
بحران سوریه که با توطئه کشورهای غربی – عربی در ۲۴ اسفندماه سال ۱۳۸۹ و به منظور برقراری امنیت رژیم صهیونیستی آغاز شد، فراز و فرودهای زیادی به خود دیده است؛ این بحران که از استان درعا و با اعتراضات صنفی آغاز گردید، دیری نپایید که به بحرانی فراگیر در این کشور که محور مقاومت ضدصهیونیستی است، تبدیل شد و در کمتر از دو سال کنترل حدود ۸۰ درصد سوریه از دست حکومت مرکزی دمشق خارج شد.
با آغاز بحران تحمیلی به سوریه که موجب آتش افروزی در این کشور شد، کشورهای عربی همچون عربستان، قطر و امارات مسئولیت تامین مالی این بحران را به عهده گرفتند، آمریکا فرماندهی و انگلیس یا همان روباه پیر مسئولیت طرح و برنامه این توطئه ضدانسانی را عهده دار شدند؛ مسئولیت پشتیبانی و تدارکات این توطئه بین المللی نیز به ترکیه واگذار شد.
با شروع بحران سوریه، سران کشورهای غربی – عربی بنا بر اطلاعلات سرویس های جاسوسی خود، زمان دو ماهه برای براندازی حکومت سوریه تعیین کردند، اما گذشت زمان و مقاومت مردم و ارتش سوریه نشان داد که اطلاعات آنها غلط از آب درآمده است.
از همان ابتدای بحران سوریه که فشارهای نظامی و امنیتی به مردم و ارتش این کشور زیاد شد، فشارهای سیاسی نیز به حکومت دمشق آغاز گردید؛ کرسی سوریه در اتحادیه عرب گرفته شد و کشورهای عربستان، قطر، امارات و برخی دیگر از کشورهای عربی در کنار آمریکا، انگلیس، فرانسه و ترکیه فشارهای سیاسی خود را در سازمان ملل، شورای امنیت و دیگر نهادهای باصطلاح حقوق بشری بر دولت دمشق افزایش دادند.
در تابستان سال ۱۳۹۲ بود که به یکباره ورق در سوریه برگشت و نیروهای حزب الله لبنان با پیروزی مقتدرانه در عملیات القصیر (شهری در ۲۰ کیلومتری خاک لبنان) گروه های تروریستی – تکفیری مورد حمایت جبهه غربی – عربی – صهیونیستی را با شکست سنگینی مواجه کردند به حدی که این عملیات سرآغاز پیروزی های ارتش سوریه و جبهه مقاومت اسلامی علیه تروریست های تکفیری در این کشور شد و در عین حال اعلام رسمی حضور حزب الله در جنگ سوریه بود.
تا فروردین سال ۱۳۹۴ پیروزی های ارتش سوریه و جبهه مقاومت اسلامی ادامه داشت ولی به یک باره ۱۴ هزار تروریست تازه نفس که در ترکیه تجمع کرده، آموزش دیده و تجهیز شده بودند، در یورشی همه جانبه استان ادلب در شمال سوریه را به تصرف خود درآوردند و فقط دو روستای شیعه نشین فوعه و کفریا آنهم با مقاومت مردمی به دست تروریست ها نیفتاد؛ در ابتدای اردیبهشت همین سال نیز با حمله چهار هزار تروریست دیگر که در ترکیه حضور داشتند شهر تاریخی تدمر (پالمیرا) در استان حمص (در شمال دمشق) به تصرف تروریست های تکفیری درآمد.
با گذشت چند ماه تصرفات گروه های تروریستی در سوریه که از سوی کشورهای غربی – عربی، ترکیه و رژیم صهیونیستی تجهیز می شدند، افزایش یافت، اما در تاریخ هشتم مهرماه ۱۳۹۴، جلوی پیشروی گروه های تروریستی گرفته شد؛ در این روز نیروی هوایی روسیه عملیات هوایی خود را در کنار حملات نظامی جبهه مقاومت اسلامی و ارتش سوریه در این کشور آغاز کرد و دوباره شرایط جبهه سوریه علیه تروریست های تکفیری تغییر کرد.
از تاریخ هشتم مهرماه ۱۳۹۴ آهسته آهسته روند پیروزی های ارتش سوریه و نیروهای مقاومت اسلامی در کنار نیروهای روسی روند بهتری به خود گرفت تا این که در ابتدای دی ماه سال ۱۳۹۵ شرق حلب از دست تروریست های تکفیری آزاد شد و پس از آن نیز در آبانماه سال ۱۳۹۶ حکومت خودخوانده گروهک تروریستی داعش در سوریه فرو پاشید و باقیمانده نیروهای این گروهک در خاک سوریه پراکنده شدند و شماری نیز توسط آمریکایی ها به دو کشور افغانستان و لیبی منتقل شدند.
پس از شکست گروهک تروریستی داعش در سوریه به ویژه در استان های الرقه و دیر الزور در شرق این کشور که تقریبا هم زمان بود با شکست داعش در عراق، نوبت به پاکسازی مناطق متصرفه توسط دیگر گروه های تروریستی در غوطه شرقی دمشق در استان ریف دمشق سوریه رسید.
ارتش سوریه در تاریخ ششم اسفند ۱۳۹۶ عملیات خود را در غوطه شرقی که در تصرف گروه تروریستی جیش الاسلام قرار داشت آغاز کرد و این منطقه در مورخ بیست و پنجم فروردین ۱۳۹۷ کاملا آزاد شد.
هم اکنون (۲۳ اردیبهشت) شرایط پیروزی های ارتش سوریه و نیروهای مقاومت اسلامی در سوریه تا حدی پیشرفته که فقط حدود ۲۰ درصد از خاک این کشور در دست گروه های تروریستی – تکفیری باقی مانده و هر روز نیز حلقه محاصره تروریست ها در نقاط مختلف سوریه تنگ تر می شود؛ شکست تروریست ها در سوریه موجب نگرانی حامیان غربی – عربی – صهیونیستی آنها شده تا به این حد که بمب افکن های رژیم غاصب صهیونیستی در مورخ ۲۱ بهمن ۱۳۹۶ با تجاوز به خاک سوریه اقدام به بمباران مواضع ارتش این کشور کردند، ولی در راه بازگشت ۲ فروند از آنها مورد هدف سامانه موشکی ضدهوایی ارتش سوریه قرار گرفت که یک فروند F16 این رژیم ساقط و یک فروند دیگر نیز آسیب کلی دید.
در بیستم فروردین ۱۳۹۷ نیز پایگاه هوایی T4 (تی فور) در استان حمص در شمال دمشق هدف هشت فروند راکت شلیک شده از بمب افکن های F15 رژیم صهیونیستی قرار گرفت که پنج فروند آن رهگیری شد ولی سه فروند آن به این پایگاه اصابت کرد.
کشورهای آمریکا، انگلیس و فرانسه هم که از شکست گروه های تروریستی – تکفیری در سوریه نگران بودند در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۹۷ به بهانه واهی حمله شیمیایی ارتش سوریه به دوما در غوطه شرقی با بیش از یکصد موشک و راکت ۱۰ مرکز نظامی و تحقیقاتی کشور سوریه را هدف قرار دادند.
رژیم صهیونیستی در نهم اردیبهشت سال جاری نیز پایگاه های ارتش سوریه در استان های حلب و حماه را هدف حملات موشکی و راکتی خود قرار داد و در آخرین مورد نیز در مورخ بیستم اردیبهشت شهر البعث در شمال استان قنیطره توسط توپخانه ارتش رژیم صهیونیستی مورد هدف قرار گرفت که با پاسخ شدید موشکی و توپخانه ای ارتش سوریه مواجه شد؛ در این پاسخ، ۱۰ مقر مهم نظامی ارتش غاصب صهیونیستی در جولان اشغالی هدف قرار گرفته و منهدم شد که در نوع خود کم نظیر است.
با توجه به شکست های پی در پی گروه های تروریستی که از مهر ماه سال گذشته (۱۳۹۶) در سوریه شدت زیادی به خود گرفته حامیان عربی – غربی – صهیونیستی تروریست ها نیز پریشان شده و به دنبال راهی برای برون رفت تروریست ها از این مخمصه می گردند که بمباران مواضع و پادگان های ارتش سوریه از سوی آمریکا، انگلیس و فرانسه و همچنین رژیم صهیونیستی در همین غالب می باشد که تاکنون نتیجه بخش نبوده است؛ اعزام نیروهای ارتش های عربی به سوریه نیز توطئه ای دیگری است که از سوی آمریکا و عربستان اخیرا طراحی شده، ولی می بینیم که آل سعود در این توطئه جدید گرفتار شده و به هر نحوی به دنبال برون رفت از آن می گردند.
*** چرا عربستان نمی تواند به سوریه نیرو اعزام کند؟
با این حال که عربستان خود یکی از طراحان اعزام نیرو به سوریه برای نجات تروریست ها می باشد، اما این کشور نمی تواند نیرو به سوریه اعزام نماید، زیرا ریاض به خوبی می داند که سربازان سعودی طعمه خوبی برای نیروهای مقاومت اسلامی و ارتش سوریه خواهند بود.
همچنین ارتش عربستان درگیر تجاوز به یمن می باشد و در باتلاق این کشور گرفتار شده و با گذشت بیش از ۳ سال تجاوز هنوز نتوانسته حتی به یک پیروزی نیز در این کشور دست یابد و ارتش سعودی به حدی در مقابل رزمندگان انصارالله و ارتش یمن ناتوان ظاهر شده که مزدوران کشورهایی همچون سودان نیز نتوانسته اند کمکی به نیروهای سعودی نمایند.
شمار نیروهای زمینی عربستان ۲۳۵ هزار نفر اعلام شده که از این تعداد یکصد هزار نفر فقط به عنوان محافظ در دربار سعودی و شاهزادگان مشغول خدمت می باشند؛ یعنی عملا ۱۳۵ هزار نیروی زمینی از خاک پر وسعت عربستان حراست می کنند؛ باید گفت که ارتش عربستان مجهز ترین ارتش کشور عربی به شمار می رود ولی این ارتش به رغم دارا بودن تجهیزات بسیار زیاد که با پول های نفتی و دادن و گرفتن مبالغ بسیار زیاد رشوه خریداری شده، ضعیف ترین و ترسوترین ارتش منطقه و شاید جهان عرب ارزیابی شده است.
بنابراین ریاض می داند که حضور این نیروها در سوریه نه تنها بردی برای عربستان نخواهد داشت، بلکه ممکن است مایه سرافکندگی و از بین رفتن میلیاردها دلار تسلیحات نیز بشود.
*** آمریکا با چه ترفندی می تواند پای نیروهای عربستانی و یا ائتلاف عربی را به سوریه باز کند؟
آمریکا برای رضایت عربستان برای اعزام نیرو به سوریه پاداش های خوبی برای ریاض در نظر گرفته، اما غافل از این که اگر ارتش سعودی توان داشت در جنگ علیه یمن نتیجه می گرفت.
شبکه تلویزیونی ‘سی ان ان’ چند روز پیش به نقل از برخی منابع اعلام کرد که آمریکا درحال بررسی ارایه پاداشی به عربستان در صورت موافقت این کشور با اعزام نیروهای عربی به سوریه است.
این شبکه به نقل از این منابع بدون ذکر نام اظهار داشت: شورای امنیت ملی آمریکا درحال بررسی اعطای ماهیت ‘هم پیمان اصلی خارج از ناتو’ به ریاض در مقابل اقدام عربستان در تشکیل یک ائتلاف نظامی عربی برای جایگزین شدن با نیروهای آمریکایی مستقر در سوریه و همچنین تامین مالی ضروری اجرای نقشه آمریکا در منطقه است.
این منابع افزودند: با ابراز آمادگی عربستان برای اجرای آن، ‘ لازم خواهد بود که آمریکا در مقابل آن امتیاز راضی کنندهای بدهد.’
بنابر اعلام ‘سی ان ان’، اگر واشنگتن این ماموریت را به عربستان بدهد، این کشور را به عنوان ‘یک همپیمان نظامی راهبردی’ نظیر رژیم اسرائیل، اردن و کره جنوبی به رسمیت خواهد شناخت.
*** عربستان به سرعت جا زد
نکته جالب در خصوص اعزام نیروهای عربستان به سوریه و یا پرداخت هزینه های نیروهای آمریکایی در این کشور این است که ریاض با واگذاری این کار به قطر به دنبال فرار از زیر این ماموریت است؛ وزیر امور خارجه عربستان سعودی که کشورش به علت حمایت های همه جانبه از گروه های تروریستی در سوریه و همچنین تجاوز سه ساله به یمن و پیش از آن کاهش شدید قیمت نفت دچار مشکلات اقتصادی شده، اعلام کرده که قطر باید هزینه حضور نظامیان آمریکایی در سوریه را متقبل شود.
به گزارش شبکه العربیه، «عادل الجبیر» گفت که ‘قطر قبل از آنکه دولت آمریکا حمایت های خود را از دوحه قطع کند، باید نیروهای خود را به سوریه اعزام کند؛ قطر باید هزینه حضور نیروهای آمریکایی در سوریه را پرداخت نماید’.
وزیر خارجه سعودی که کشورش به همراه کشورهای امارات، بحرین و مصر از تاریخ پانزدهم خرداد ماه سال ۱۳۹۶ با قطر قطع رابطه کرده و این کشور را همه گونه تحریم نموده، افزود: ‘اگر آمریکا نیروهای خود را از قطر خارج کند، رژیم این کشور در کمتر از یک ساعت سرنگون خواهد شد’.
این موضوع نشان می دهد که مقامات عربستان فقط به دنبال حفظ ظاهر هستند و در عمل چیزی از آنها مشاهده نمی شود.
یک تحلیلگر روسی در واکنش به طرح آمریکا برای فرستادن نظامیان رژیمهای عربی به سرکردگی عربستان به سوریه و همچنین ادعاهای الجبیر به تمسخر گفت: اعراب مشکلات خود را نمیتوانند حل کنند، چه رسد به مناقشه سوریه.
‘سرگئی بالماسوف’ کارشناس مسائل خاورمیانه در شورای امور بین الملل تصریح کرده که آمریکاییها در سوریه کاری انجام نمی دهند که حالا لازم باشد تا نیروهای دیگری جایگزین آنها شوند، ضمن اینکه کشورهای عربی قادر به حل و فصل مشکلات خود نیستند و دخالت آنها در مناقشه سوریه نتیجه خوبی به همراه ندارد.
*** ذوق زدگی آل سعود از اعزام نیروهای مصری به سوریه!
«سامح شکری» وزیر خارجه مصر پنجشنبه دو هفته پیش اعلام کرد: این احتمال وجود دارد که ائتلاف عربی بخواهد به سوریه نیرو اعزام کند و مقامات کشورهای مختلف در حال بحث و تبادل نظر درباره این مساله هستند.
این مساله موجب سئوالات زیادی در اذهان تحلیل گران سیاسی مسایل منطقه و رسانه ها شد؛ رسانه های سعودی – عربی با ذوق زدگی و به سرعت این موضوع را انتشار دادند، اما دیری نپایید که وزارت خارجه مصر اعلام کرد که مقصود «سامح شکری» وزیر خارجه این کشور از امکان اعزام نیروهای عربی به سوریه، کشور مصر نیست.
وزارت خارجه مصر در بیانیهای تاکید کرد که ارتش مصر نیروهای خود را به خارج از مرزهای این کشور اعزام نمیکند، مگر اینکه بر اساس قانون اساسی و اصول سیاسی مشخص باشد.
وزارت خارجه مصر اعلام کرد که هدف از اظهارات وزیر خارجه این کشور درباره امکان اعزام نیروهای عربی به سوریه، این نیست که مصر هم در این ائتلاف شرکت میکند.
واکنش عبدالفتاح السیسی رییس جمهوری مصر به فشارهای سعودی برای اعزام نیرو به مصر در نوع خود جالب بود؛ السیسی در واکنشی غیرمستقیم به فشارهای سعودی تاکید کرد که مصر بجز در مقابل خدا در مقابل احدی زانو نمی زند و در اتخاذ تصمیم هایش از جمله در خصوص سوریه مستقل است و جای هیچگونه جدلی در آن نیست.
به گزارش شبکه های المیادین، السیسی چند روز بعداز ایجاد تنش در روابط مصر و سعودی ناشی از تصیمم شرکت نفتی سعودی «آرامکو» برای توقف کمک هایش به مصر، این موضع تند را اتخاذ و اعلام کرد.
وی این موضع را در سخنرانیش در همایش نیروهای مسلح مصر به مناسبت سالروز جنگ اکتبر سال ۱۹۷۳ اعلام کرد.
رئیس جمهوری مصر تاکید کرد که سیاست مصر در خصوص سوریه مستقل است و بر ضرورت حل سیاسی بحران سوریه و حفظ یکپارچگی سرزمین آن تاکید می کند.
السیسی به فشارهائی که به مصر وارد شده است، اشاره کرد و افزود: رای مصر در شورای امنیت سازمان ملل به دو قطعنامه پیشنهادی روسیه و فرانسه ناشی از آن بود که هر دو قطعنامه خواستار آتش بس در سوریه و ایجاد شرایط برای کمک رسانی به مردم بودند.
«محمد رشاد» یکی از مسئولان بلندپایه سابق سازمان اطلاعات مصر نیز طی سخنانی نسبت به درخواست آمریکا و عربستان برای اعزام نیروهای مصری به سوریه واکنش نشان داد و اعلام کرد که مصر هرگز به این ائتلاف نخواهد پیوست.
رشاد افزود: «نیروهای مسلح مصر مزدور نیستند و استراتژی قاهره در قبال سوریه بر مبنای حمایت از وحدت اراضی سوریه و ارتش ملی این کشور است.»
*** نگاه ترکیه به ایجاد نیروی عربی در سوریه
مواضع رسانه های ترکیه نیز نسبت به تشکیل نیروی عربی قابل تامل است؛ وب سایت شبکه خبر۷ ترکیه با انتشار گزارشی در این زمینه با عنوان ‘بازی پ.ک.ک از سوی عربستان و امارات’ نوشت: اتحاد عربستان و امارات همچنان به اقدامات خرابکارانه خود ادامه می دهد به طوری که این روزها با هدف گرفتن گروه های مخالف سوریه، بازی کثیف جدیدی را در این کشور آغاز کرده اند.
به نوشته این رسانه، عربستان سعودی و امارات متحده عربی برای حمایت و حفاظت از پ.ک.ک اقدامات لازم را برای تشکیل یک ارتش تروریستی ۵۰ هزار نفری عربی در سوریه آغاز کرده اند و در این راستا ستیزه جویان گروه های مخالف دولت این کشور را با وعده دریافت حقوق ماهیانه یکهزار دلار برای پیوستن به این ارتش عربی ترغیب می کنند.
خبر۷ اضافه کرده که سرویس جاسوسی عربستان نقش ویژه ای در مراحل جذب این نیروها دارند و ستیزه جویان جذب شده ابتدا در مناطق حسکه و اردن تحت نظارت کارشناسان آمریکایی دوره های نظامی را پشت سر می گذرانند.
این رسانه تاکید کرد: فعالیت جذب نیرو از مناطق حسکه، حلب، دیرالزور، ادلب، حمص، دمشق، طرطوس و لاذقیه در جریان است و در صورت عدم جذب نیروی کافی از داخل سوریه، اقدامات لازم برای جذب ستیزه جویان پولی از کشورهای آفریقایی مانند مصر آغاز می شود و بنا بر اطلاعات موثق دریافتی، عربستان سعودی و امارات بودجه ای بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار را برای تشکیل این قوای نظامی اختصاص داده اند.
بنا بر اعلام این رسانه، عوامل اطلاعاتی دولت عربستان با حضور در مناطق مختلف سوریه با فرماندهان و ستیزه جویان گروه های مخالف دولت این کشور برای پیوستن به ارتش عربی مذاکره می کنند و حتی در بسیاری از موارد از اهرم تهدید علیه آنها و خانواده هایشان نیز استفاده می کنند.
خبر۷ تاکید کرده که بسیاری از ستیزه جویان گروه های مخالف دولت سوریه از پیشنهاد عوامل اطلاعاتی عربستان استقبال نکرده اند و بنا بر اطلاعاتی دریافتی تاکنون ۴۰ فرمانده ارشد این گروه ها در طول ۲ ماه گذشته به طرق مختلف از جمله تصادفات ساختگی کشته شده اند.
*** نتیجه
با توجه به نکاتی که در بالا ذکر شد باید گفت که طرح سعودی – آمریکایی تشکیل نیروی عربی برای اعزام به سوریه و جایگزین کردن آن با نیروهای آمریکایی، طرحی از ابتدا شکست خورده است و آمریکایی ها این طرح را برای بیشتر خالی کردن جیب سعودی ها ارایه داده اند.
سعودی ها با توجه به ضعف نیروی زمینی خود و حضور این نیرو در تجاوز به یمن و همچنین مشکلات عدیده اقتصادی، هرگز توان اعزام نیرو به سوریه را ندارند و هیچ یک از کشورهای عربی نیز حاضر نیستند نیرو به سوریه اعزام نماید از این رو عربستان فقط با دو گزینه روبه روست؛ اول، پرداخت صورتحساب آمریکایی ها و دوم، استفاده از مزدوران شرکت های بدنامی همچون بلک واتر و یا مزدوران آفریقایی که در هر دو صورت این موضوع به قیمت بیشتر کشته شدن مردم بی گناه سوریه خواهد انجامید.
