در یک ماه گذشته اخباری از رفتار با زندانیان در امارات فاش شده که از شکنجه های فیزیکی، روحی و روانی به ویژه در مورد زنان زندانی حکایت دارد . شکنجه هایی که با تمامی ارزش های انسانی و اخلاقی در تضاد است .
مرزنیوز به نقل از ایرنا:سازمان‌های بین المللی در گزارشهای خود همواره نسبت به وضعیت حقوق بشر در امارات هشدار داده اند.
در امارات آزادی های محدود تری نسبت به سایر کشورهای منطقه وجود دارد، شهروندان حق انتخاب، تغییر دولت و عضویت در احزاب سیاسی را ندارند.
** سابقه شکنجه سیستماتیک در زندان های مخفی
سالها قبل فیلمی از شکنجه یک تاجر افغانی منتشر شد که طی آن ‘شیخ عیسی بن زاید آل نهیان’ برادر رئیس حکومت امارات به نحو وحشیانه و دیوانه واری اسیر خود را شکنجه می داد.
این نوار ۴۵ دقیقه ای که خلاصه شده از یک نوار دو ساعته بود، از سوی شبکه تلویزیونی ‘ای. بی.سی’ و در پربیننده ترین ساعت خبری پخش شد.
پخش نوار بی درنگ جنجالی گسترده را برای وزارت خارجه و سنای آمریکا پدید آورد که قصد داشتند، یک قرارداد اتمی با امارات را به امضا برسانند.
در نمونه دیگر ‘سلیم العرادی’ یک لیبیایی الاصل دارای تابعیت کانادا به دلیل مشکوک بودن به ارتباط با گروه ‘اخوان المسلمین’ به همراه ۹ بازرگان لیبیایی دیگر در سال ۲۰۱۴ در امارات دستگیر شد.
‘عبدالرزاق العرادی’ برادر سلیم در نامه ای به مقامات امارات نوشت: من برادر کسی هستم که تحت شکنجه دستگاه های امنیتی دولت امارات است، کسی که بیش از ۵۰۰ روز بدون هیچ گناهی در سلول های تاریک زندانی بود.
برادر من سلیم العرادی نام دارد که یک زندانی سیاسی در امارات است، کشوری که یک سیستم بدنام در زمینه زندان های مخفی دارد، زندان هایی که سرویس های امنیتی کشور با استفاده از آنها هر کس را بخواهند، ناپدید می کنند. برادر من یک فعال یا سیاستمدار نبود که قانون را نقض کرده باشد. وی یک تاجر ۴۶ ساله و پدر پنج فرزند است که قربانی بدترین اعمال یک سیستم استبدادی بی عدالت است.
وکیل ما به تازگی به اسناد پرونده بازجویی وکلای دولت امارات دست یافته است. در این پرونده ها مشخص شده که آنها اعترافات را براساس شکنجه به دست می آورند و این اعترافات توسط یگان های شاهدان اظهارات که ناشناس هستند، ثبت می شود. تمام این اقدامات یک فریب بزرگ است.
سلیم به جای این که به خاطر اقدامات بشردوستانه اش مورد تقدیر قرار بگیرد، هم اکنون قربانی سیاست های منطقه ای امارات، به ویژه در لیبی شده است. امارات تاکنون ۱۰ بازرگان اهل لیبی را به همین شیوه بازداشت کرده است.
سرویس های امنیتی بدنام امارات در حال تلاش برای ایجاد به اصطلاح ‘گروه های تروریستی’ هستند تا راهی برای توجیه اعمال خودسرانه ناپدید کردنها و بازداشتها پیدا کنند.
مقامات کانادایی که در نهایت اجازه یافتند، با سلیم دیدار کنند، تایید کردند که وی مورد شکنجه های بسیاری قرار گرفته است. وی با چشمان بسته مجبور به تایید اعترافات جعلی شده و اگر اینگونه عمل نمی کرده با شکنجه های بیشتری روبرو می شده است.
دیده بان حقوق بشر و عفو بین الملل بازداشت سلیم را محکوم کرده اند و به امارات توصیه کرده اند تا وی درمان شود، اما این زندانی همچنان در این روزها در حبس به سر می برد.
انجمن حمایت از زندانیان لیبیایی هم در این مورد نوشته است: زندانیان لیبیایی در زندان های امارات با انواع شکنجه های جسمی و روانی که آثار آن بر بدن های آنها قابل مشاهده است، مواجه هستند. این انجمن از مقامات دولتی امارات خواستار تحقیق در خصوص جریان ضدحقوق بشری و محاکمه شکنجه گران شد.
مرکز بین المللی عدالت هم در گزارشی در مورد نحوه رفتار با اتباع لیبی اعلام کرد: اطلاعات اولیه حاکی است که زندانیان آزاد شده، در معرض انواع شکنجه و بدرفتاری از جمله محرومیت طولانی مدت از خواب پیش از بازجویی قرار داشته اند و در دوره بازداشت به طور کامل از جهان خارج جدا نگهداری شده اند.
به گفته این مرکز، موارد یاد شده با گزارش های زیادی در خصوص نقض آشکار حقوق بشر در بازداشتگاه های امارات همخوانی دارد، امری که مغایر با قوانین بین المللی حقوق بشر است.
این مرکز از مسئولان اماراتی خواست تا همه کسانی را که ظالمانه و خودسرانه بازداشت شده و در بازداشتگاه های این کشور به سر می برند، آزاد کرده و همه حقوق آنها را مطابق قوانین بین المللی تضمین کنند.
مرکز بین المللی عدالت همچنین از گزارشگر ویژه مبارزه با شکنجه نیز خواست تا درباره موارد یاد شده و نقض توافقنامه مبارزه با شکنجه از سوی مسئولان اماراتی تحقیق کند.
** اداره ۱۸ زندان مخفی در یمن
امارات و عربستان ۶ فروردین ماه ۱۳۹۴ با تشکیل یک ائتلاف خود خوانده و با ادعای حمایت از دولت مستعفی یمن حملات گسترده زمینی و هوایی علیه این کشور را آغاز کردند. ادعای حمایت از مردم یمن در روزهای بعد از تهاجم رنگ باخت و سعودی و امارات با مقاومت یمنی های مقیم شهرهای تحت تسلط خود مواجه شدند.
تحقیقات خبرگزاری ‘آسوشیتدپرس’ نشان می‌دهد، دست کم ۱۸ شبکه زندان مخفی در جنوب یمن به دست امارات و یا نیروهای یمنی ایجاد شده بود تا مخالفان خود را در آن نگهداری کنند.
اکثر این زندان‌ها یا کاملا مخفی بودند و یا دولت یمن اجازه دسترسی به آنها را نداشته است.
بر اساس این تحقیقات ، نیروهای آمریکایی از زندانیان در زندان‌های مخفی یمن بازجویی می‌کردند و برخی از زندانیان مکررا هدف شکنجه قرار می‌گرفتند، اما آمریکایی‌ها از آن ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند.
صدها تن از مردانی که در جریان دستگیری اعضای مظنون ‘القاعده’ در یمن ناپدید شده بودند، نهایتا از زندان‌های مخفی امارات در جنوب یمن سر در آوردند که در آنجا مکررا هدف شکنجه قرار می‌گرفتند.
از جمله این شکنجه‌ها ‘گریل’ (کباب کردن) بود که در آن قربانیان را به یک میله می‌بستند و آنها را دور آتش می‌چرخاندند.
مقام‌های دفاعی ارشد آمریکا اذعان کردند، نیروهای آمریکایی در بازجویی زندانیان در یمن نقش داشتند، اما مشارکت و یا اطلاع از نقض‌های حقوق بشری را تکذیب می‌کنند.
بازجویی از زندانیانی که حقوق‌شان نقض شده در تناقض با قوانین بین‌الملل است که شکنجه را منع می‌کند.
وکلا و برخی خانواده‌های بازداشت شدگان می‌گویند که حدود دو هزار مرد در زندان‌های مخفی امارات ناپدید شده‌اند و این میزان به حدی بالا است که حدود یک هفته خانواده آنها دست به اعتراض زدند و به دنبال اطلاعاتی از پسران، پدران و برادران‌شان بودند.
** هتک حرمت زنان در زندان الوثبه
پنجشنبه گذشته مرکز بین المللی عدالت و حقوق بشر یک نوار صوتی از ‘ امینه العبدولی ‘ زندانی اماراتی منتشر کرد که در آن درباره موارد هتک حرمت در زندان ‘الوثبه’ و نحوه رفتار با آنها صحبت کرده بود.
العبدولی در ابتدای این نوار صوتی گفت: خداوند به او و زنانی که از زندان امنیتی خارج شدند، منت نهاده است، زیرا در آن زندان، انواع عذاب روحی و فیزیکی را تجربه کردیم.
وی ادامه داد: با خروج از زندان امنیتی، یک درد تمام شد، اما با انتقال به زندان الوثبه دردهای دیگر، آغاز شد. از سرویس امنیتی، وزارت کشور و دادستان خواستار رسیدگی به وضعیت مان شدیم، اما پاسخی دریافت نکردیم.
در همین راستا، خانم ‘فاتن امان’ که پیشتر به خاطر ابراز عقیده دستگیر شده بود، در صفحه توئیتر خود ضمن تایید سخنان العبدولی گفت: بله این صدای امینه العبدولی است و آنچه گفت حتی یک چهارم واقعیت ها و دردها در زندان انفرادی امنیتی و یا زندان الوثبه نیست.
وی گفت: به العبدولی به دلیل انتشار این نوار صوتی تبریک می گویم و از خداوند می خواهم آنها را از جهنمی که من هم در آن بودم، نجات دهد.
فاتن که یک مصری کانادایی الاصل است، اوایل ماه می از زندان امارات آزاد شد. او در گزارشی هایی که از دوران زندان خود در شبکه های اجتماعی منتشر کرده، رنج و درد زندانیان در زندان های مخفی امارات را به تصویر کشیده است .
او نوشته است: علاوه بر زندان های وزارت کشور و دستگاههای امنیتی، زندان های مخفی در این کشور وجود دارد که انواع و اقسام شکنجه ها در آن معمول است و در آنها علاوه بر شکنجه، زندانیان به روش های وحشیانه ای مورد اهانت و بدرفتاری قرار می گیرند. یکی از این نوع زندان ها الوثبه است.
فاتن شرایط زندان و مشاهدات خود را در ادامه اینگونه ترسیم می کند، زمانی که قصد رفتن به محکمه یا بیمارستان را داشتیم، بازرسی هایی از ما به عمل می آمد که بسیار شرم آور بود و موجب می شد عطای درمان را به لقای آن ببخشیم .
‘در سلول های انفرادی انواع روش های شکنجه بر روی زندانیان بدون توجه به سن و میزان سلامتی آنها اعمال می شد. یکی از زندانیان که مرض قند داشت، به شدت کتک خورد و چون به موقع درمان نشد، پزشکان مجبور شدند پای او را قطع کنند’.
به گفته این زندانی سابق یکی از روش ها، قطع کردن ارتباط زندانیان با دنیای خارج با هدف خرد کردن آنها بود. توهین و ضرب و شتم کار هر روز زندانبانان بود و در حالیکه زندانیان چشم بند بر صورت داشتند، با ضربه ای تعادل آنان را به هم می زدند و به این کار خود می خندیدند.
او گفت: آنها سیگار را روی بدن من خاموش می کردند . اثرات این نوع شکنجه بعد از گذشت چهار سال همچنان باقی مانده است . نیمکره راست مغز من بر اثر ضربه های پی درپی که به این ناحیه وارد شده، برای مدت سه ماه حالت لمس پیدا کرده بود. مرا مجبور به خوابیدن در کف سلولی می کردند که بسیار سرد بود و از تحویل پتو یا زیرانداز هم خودداری می کردند.
فاتن افزود: در زندان امنیتی ۱۸ ماه بازداشت بودم بدون اینکه اتهام مشخصی به من تفهیم شود. تا سه ماه اجازه تماس با خانواده به من داده نمی شد. شکنجه حتی در ماه مبارک رمضان هم متوقف نمی شد. در زندان گذشت زمان را احساس نمی کردیم مثلا وقتی گمان می کردیم تنها دو روز گذشته است، نگهبان نپالی می گفت ۱۲ روز از آخرین گفت وگوی ما گذشته است .
به گفته او، یکی دیگر از روش های زندانبانان شکنجه به ویژه کشیدن ناخن سایر زندانیان در حضور بقیه زندانیان بود. دیدن این صحنه ها ساعت ها روح و روان بقیه را به هم می ریخت.
وی در پایان گزارش خود با مخاطب قرار دادن ‘وجدان های بیدار’ از آنان می خواهد، تمام تلاش خود را برای آزادی محبوسین در زندان های امارات به عمل آورند .
او همچنین از سازمان های مدافع حقوق بشر می خواهد ضمن بازدید از زندان های امارات برای پایان دادن به اقدامات ضد دینی و اخلاقی دولت ابوظبی تلاش کنند.
کارنامه سیاه حقوق بشری اماراتانسانیت در زندان های آل نهیان به قربانگاه می رود
