مرزنیوز به نقل از تابناک,تعطیلات نوروزی امسال گرچه برای من هم فال شد و هم تماشا، اما غصه ام را صد چندان کرد.
در این ایام فرصتی حاصل شد تا در معیت خانواده (که متاسفانه بدلیل مشغله های کاری و تحصیلی این همراهی به ایام نوروز و تابستان خلاصه شده) مسافرتی کوتاه به استان خوزستان داشته باشم که هم با اقوام دیداری تازه کنم و صله رحم بجا آورم و هم یادمان شهدای هویزه را زیارت کنم.
هویزه و شهیدعلم الهدی و رشادت‌هایی که با یارانی اندک و تجهیزاتی ناچیز و فقط بر پایه ایمان و اعتقاد دربرابر دشمنی غدار و تا بن دندان مسلح ازخود نشان داده اند و کارشان برگ زرینی ازتاریخ پرفراز ونشیب ایران اسلامی شده ،نه تنها برای من (که برای همه آحاد این مرزوبوم) مهم، ماندگار و ارزش آفرین بوده و هستند.
همین امر هرکسی (خصوصا امثال من نوعی که خاطرات تلخ و شیرینی از این مناطق و سالهای دفاع مقدس در پس زمینه ذهنی خود دارد) رامجاب میکند تا در هرفرصتی که بتواند سری به یادمانهای دفاع مقدس (هویزه، طلاٸیه، شلمچه، فکه، فاو، بازی دراز، چنگوله و…..) بزند تا ببیند دشمن با تاریخ این مملکت چه کرده و بر سر فرزندان مظلوم ما چه آورده است.
همان کاری که چندسالی است ستاد راهیان نورانجام میدهد و قابل تکریم است.
اما آنچه باعث قلمی کردن این سطور شد محرومیت و مظلومیتی است که همچنان گریبانگیر این مناطق است و متاسفانه به عینه قابل مشاهده.
علیرغم تردد کاروانهای بیشمار به اینگونه مناطق (که به دلیل شرایط اقلیمی درایام نوروز به اوج خود می‌رسد) متاسفانه جاده مواصلاتی سوسنگرد. هویزه. یادمان شهدا ازاولیه ترین امکانات خدماتی (دوبانده بودن .تابلوهای راهنما. ایستگاههای خدمات رسان . رستوران . امداد جاده ای) محروم است و باید برای آن کاری کرد کارستان ودرخور شٲن، آنهم با گذشت ۲۸سال از اتمام جنگ!!!!
اینکه هرروز کاروانها (خصوصا دانش آموزان و خانواده ها) را به هویزه و جاهایی نظیر آن ببریم و تاریخ دفاع مقدس را در ذهن آنها زنده کنیم خوب است ولی کارخوبتر ایجادامکانات زندگی و اشتغال برای اهالی بومی است که از زندگی و مال و منالشان گذشتتد تا عزت و شرف این دیار باقی بماند.
همانهایی که در دوران سخت دفاع مقدس، با دلاوری و ایثار مثال زدنی شان با دستهایی خالی از آب و خاک ایران اسلامی حراست و صیانت کردند.
اینک و در سالی که رهبری معظم «اقدام و عمل» را شعار و سرلوحه فعالیت‌های دولت و ملت اعلام کرده اند بایستی کاری کرد که این میزبانان امتحان پس داده با امید و علاقمندی در شهر و دیارشان ماندگار شده و با طیب خاطر سفر را برای میهمانان و مسافران دلچسب و شیرین کنند.
اینکه در شهری مثل سوسنگرد (و صد البته مهران ، دهلران ، حمیدیه ، وحتی خرمشهر ) فضایی برای استراحت و اقامت افرادی که بصورت خانوادگی و جدای از کاروانهای رسمی به سفر میروند وجود نداشته باشد زیبنده نظام اسلامی نیست.
ای کاش هر شهروند و مسٸولی به این سوال پاسخی داشته باشدکه بعد از شهدا چه کرده ایم؟!
لینک خبر: https://marznews.com/?p=98145
