آخرین نتایج اعلام شده در ارتباط با انتخابات روز شنبه ۲۲ اردیبهشت در عراق حاکی از آن است که تاکنون ائتلاف های سائرون به رهبری مقتدا صدر با ۵۴، الفتح به رهبری هادی العامری با ۴۵، النصر به رهبری حیدر العبادی با ۳۹، دولت قانون به رهبری نوری المالکی با ۲۵ و جریان حکمت به رهبری سید عمار الحکیم با ۱۹ کرسی بیشترین سهم از پارلمان آینده عراق را از آن خود کرده اند.
مرزنیوز به نقل از ایرنا:اکنون با مشخص شدن کلی نتایج آرای انتخابات عراق گمانه زنی ها در ارتباط با ابر ائتلاف جدید در این کشور برای تشکیل دولت آینده بشدت در سپهر سیاسی عراق جریان دارد و دیدارهای جدی و تعیین کننده ای در این خصوص انجام می شود و جریان خبری عراق در این مسیر سیر می کند.
بر خلاف ائتلاف های پیش از انتخابات که بیشتر با هدف کسب کرسی های مجلس صورت می گیرد و طول عمر آن چندان طولانی نیست ، ائتلاف بعد از انتخابات که می توان نام آن را ابر ائتلاف گذاشت ، مرکب از چند ائتلاف پیروز است که به خاطر تشکیل فراکسیون اکثریت در مجلس رییس جمهور را موظف می کند تا نخست وزیر را از آن فراکسیون به مجلس معرفی کند.
حال سوال این است که نتیجه این رایزنی های فشرده و نفس گیر در عراق در نهایت منجر به تشکیل چه دولتی خواهد شد و چنین دولتی در عراق دارای چه ویژگی های خواهد بود؟
در ابتدا باید گفت که اکنون همگان منتظر اعلام نتایج قطعی انتخابات از سوی کمیسیون عالی انتخابات در عراق هستند و نتایج اولیه و اعلام ائتلاف های مزبور متعلق به ۱۰ استان از جمله بغداد است و پیش از هر چیز باید در انتظار نتیجه نهایی و تایید شده پس از رسیدگی به برخی اعتراض ها بود.
در حال حاضر همه تحلیلگران منتظر اعلام نتایج انتخابات پارلمانی در استان های باقیمانده عراق شامل اربیل، سلیمانیه، نجف، دهوک، صلاح الدین، کرکوک، میسان و نینوا و حل درخواست کردها برای بازشماری دستی آرا هستند تا بتوانند نظرات خود را به صورت روشن تر و نزدیک به واقعیت بیان کنند.
بر اساس برخی اخبار ائتلاف های نزدیک به الحشد الشعبی در عراق به خاطر آزادی مناطق سنی نشین در این کشور با اقبال مردم آن مناطق روبرو شده اند و برای مثال حیدر العبادی در موصل مرکز خلافت به اصطلاح داعش رتبه اول را کسب کرده است.
از ارایه برخی تحلیل های آنی نیز که از سوی بعضی به دنبال اعلام ائتلاف های پیشتاز هم باید جلوگیری کرد که به دنبال جلو افتادن هر ائتلافی آن را نتیجه برنامه و طرح های امریکایی ، سعودی و یا ایرانی معرفی می کنند و در نهایت مجبور هستند تا دیدگاه های خود را اصلاح کنند.
از این موضوع نیز که به خاطر حاضر نشدن بیش از ۵۵ درصد مردم عراق در پای صندوق های اخذ رای این انتخابات و دولت برآمده از آن مشروعیت ندارد هم باید دوری کرد چرا که در بسیاری از کشورهای غربی نیز همواره بیش از ۵۰ درصد مردم در انتخابات حضور نمی یابند ولی همگان به نتایج آن احترام گذاشته و برنامه های خود را برای پیروزی در انتخابات بعدی تغییر می دهند.
در همین حال باید به نظر کردهای معترض به نتایج انتخابات نیز توجه داشت که خواستار بازشماری آرا در برخی از حوزه ها هستند چون برخی از آنان معتقدند برای مثال یک خانواده با برخورداری از ۴ رای در یک صندوق مشخص برای یک ائتلاف مورد نظر ۴ رای انداخته است ولی دو رای برای آن ائتلاف در آن صندوق اعلام شده است و این اعلام نتیجه شائبه هایی را مطرح کرده است و اکنون کردهای خواستار شمارش دستی انتخابات هستند و شنیده ها حاکی از آن است که بر روی برخی توافق ها نیز در این ارتباط اشاره دارند.
واقعیت این است که برخی گروه ها مانند سائرون و جریان حکمت با درک مسایل و مشکلات امروز عراق و تجدید نظر در برنامه های خود پیش از انتخابات و نزدیک شدن به برخی گرایش های فکری موفق شدند تا به ترتیب ۵۴ و ۱۹ کرسی را در این دوره کسب کنند.
جریان حکمت برآمده از مجلس اعلای اسلامی عراق است که به خاطر برخی دیدگاه های اعضای مجلس از آن جدا شد و با تشکیل گروه جدید با عنوان جریان حکمت ملی عراق و نگاهی نو به خواسته های مردم به خصوص جوانان به خاطر اکثریت جامعه عراق در اولین دور ۱۹ کرسی را به دست آورد.
چنین نگاهی نشان از افکار سنجی و نگاه درست به مسایل و مشکلات عراق و نیازهای جامعه بر اساس خواسته های اکثریت آن دارد و نشان می دهد که با برخی نگاه های قدیمی و سنتی جامعه امروز عراق که رسانه های مجازی در آن بشدت رواج پیدا کرده و صدها رسانه جدید شکل گرفته است و هر خبری بسرعت دست به دست می چرخد، نمی توان جامعه را اداره کرد.
روی همین نگاه است که مقتدا صدر در آخرین موضع گیری توئیتی خود بر تشکیل دولت تکنوکرات و غیر حزبی در عراق تاکید کرد و گفت ، ما(ائتلاف سائرون) با جریان (حکمت) به رهبری سید عمار حکیم و (الوطنیه) به رهبری ایاد علاوی و بارزانی از کردستان عراق ائتلاف میکنیم تا خواسته مردم محقق شود.
وی افزود: نسل جدیدی را خواهیم ساخت تا تغییر و تحول به سوی اصلاحات صورت بگیرد. همه تصمیمات باید عراقی باشد، پس پرچمهای پیروزی را به اهتزاز در میآوریم و تحرکات دمکراتیک ما باید برای تاسیس دولت تکنوکرات به دور از حزب گرایی باشد.
تجربه چهار دوره قبلی در عراق نشان داده است که انتخابات در این کشور دو مرحله دارد مرحله اول در ارتباط با ائتلاف های پیش از انتخابات و چگونگی تبلیغات و کسب رای است و مرحله دوم دولت سازی بر اساس ائتلاف های پیروز و تشکیل ابرائتلاف برای معرفی دولت است که مرحله دوم به مراتب پیچیده تر از مرحله اول است و همگان باید با هم پیش بروند و تحولات سیاسی در عراق به سادگی برخی نگاه ها نیست و اساس توزیع قدرت با توجه به جامعه موزاییکی عراق نگاه به همه گروهها است و نمی توان با راندن یا تحریک یک ائتلاف تلاش ها را برای ائتلاف های دیگر افزایش داد تا شانس آن بیشتر شود بلکه باید همه گروه ها در سپهر سیاسی عراق دیده شوند و از انزوای هر کدام به بهانه ای خاص پرهیز شود مشکلی که می توان به گونه ای دیگر در افغانستان امروز شاهد آن بود.
در صورت اصرار بر چنین سیاسی باید در انتظار برخی تحولات دیگر در کشورهای مزبور بود که اولین فرض آن تشکیل یک گروه و یا تشکل اپوزسیون با پتانسیل های مختلف است و مابقی آن بسته به نوع تحولات و تصمیمات در ارتباط با آنها دارد.
در چنین فضایی باید نتیجه گرفت که پیروز انتخابات اخیر در عراق مردم این کشور هستند که با حضور خود در پای صندوق های رای با وجود برخی تهدیدها برای ترور و حمله به مراکز رای گیری در آنها حضور یافتند و از هم اکنون باید تلاش ها به گونه ای باشد که با تشکیل دولت مقتدر و توانمند برای خدمات رسانی به مردم در انتخابات دور بعد حضور بیشتری از مردم را شاهد بود.
تحلیل از داود پورصحت
