روزنامه ‘رای الیوم’ نوشت: نشانه هایی از بهبود روابط بین قطر وسوریه وجود دارد که به نفع هر دوی آن ها است، زیرا دمشق می خواهد رسانه های قطری در بحران این کشور بی طرف باشند و دوحه با پیوستن به محور سوریه از انزوا خارج می شود.
مرزنیوز به نقل از ایرنا:رای الیوم روز شنبه نوشت: رسانه های قطری به خصوص شبکه الجزیره در سال های نخستین بحران سوریه حامی مخالفان سوری و خواستار سرنگونی دولت بشار اسد رئیس جمهوری این کشور بودند و نقش محوری در تحریک به این امر داشتند. دوحه نیز گروه های مسلح مخالف سوریه را مسلح و از رسانه های خود برای افزایش شکاف های سیاسی و نظامی در بخش های مختلف دولت سوریه استفاده می کرد. اما اکنون دوحه و رسانه های این کشور رویکرد خود را تغییر داده اند و بحران سوریه از عناوین خبری آن ها تنازل یافته و به موضوعات دوم و سوم تبدیل شده است.
این روزنامه افزود: دوحه اکنون تمرکز خود را بر بحران دیپلماتیکش با عربستان، امارات ، مصر و بحرین قرار داده است و به همین دلیل جنگ سوریه برایش اولویت نیست به خصوص که ارتش سوریه ۸۰ درصد خاک این کشور را از حضور تروریست ها آزاد کرده و مخالفان سوری تنها در ادلب (شمال) و درعا ( جنوب) متمرکز هستند.
گروه ‘فلیق الرحمن’ یکی از اصلی ترین گروه های مورد حمایت قطر نیز شکست خورده و از مهم ترین منطقه تحت کنترل خود یعنی غوطه دمشق اخراج شده است و این شکست، سرآغاز تغییر موضع سیاسی و رسانه ای این کشور در بحران سوریه بود.
«رابرت فیسک» نویسنده انگلیسی و کارشناس امور خاورمیانه در مقاله ای در روزنامه ایندیپندنت از بهبود ملموس روابط میان سوریه و قطر نوشت. وی در این مقاله به نشست غیر علنی رئیس جمهوری سوریه با گروهی از روزنامه نگاران سوری اشاره کرد و افزود : اسد در این گفت و گو اعلام کرد که روابط کشورش با قطر از سرگرفته شده است اما هنوز در سطوح پایینی قرار دارد. وی از روزنامه نگاران خواست که این اطلاعات را منتشر نکنند.
فیسک ابراز عقیده کرد: می توان گفت که روابط بین دو دولت از سرگرفته شده است و زمانی که اسد به عنوان رئیس جمهور به آن اذعان می کند هیچ شکی در آن نیست.
رای الیوم افزود: افشای این اطلاعات از سوی فیسک که مدام به دمشق رفت و آمد دارد و با مسئولان سوری از نزدیک در ارتباط است چه بسا پیامی برای منطقه وبه ویژه عربستان و متحدانش است.
ائتلاف سعودی وقطر که در سوریه در کنار هم بوده اند از یک سال پیش از هم گسست و حمد بن جاسم نخست وزیر سابق قطر و یکی از مهندسان اصلی دخالت دوحه در بحران سوریه اعتراف کرد که اختلاف ریاض و دوحه باعث از دست رفتن توازن قوا در سوریه و انزوای قطر در منطقه خلیج فارس و در کل منطقه عربی شده است.
این نویسنده معتقد است: اکنون وقت مناسبی است که دوحه خود را نجات دهد و در بحران سوریه بی طرف باشد و چه بسا به سمت محور سوریه کشیده شود. تجارب گذشته نشان می دهد که آن چه قطر و ترکیه را در کنار هم نگه داشته است توجه به منافع شخصی بوده است.
رای الیوم در این خصوص نوشت: روابط ایران و قطر این روزها به نظر قوی می رسد . این کشور نقش مهمی در شکستن محاصره اقتصادی تحمیل شده به قطر داشت و خط دریایی بین دو کشور برای تامین نیازهای قطر به کالا و مواد غذایی باعث نزدیکی هرچه بیشتر آن ها شده است و طبیعی است که این امر در روابط دوحه و دمشق نیز به تدریج تاثیر بگذارد.
این روزنامه افزود: روابط قطر با حزب الله نیز دچار تغییر شده است. شبکه الجزیره با قطع برنامه های عادی خود سخنرانی سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله را پخش می کند در حالی که در چند سال گذشته و پس از ورود حزب الله به جنگ سوریه به شدت به نصرالله حمله می کرد.
این روزنامه موضع ترکیه در این باره را مهم دانست چرا که آنکارا به عنوان متحد دوحه با بیش از ۳۰ هزار نیروی نظامی وسلاح سنگین در خاک این کشور، نقش مهمی در جلوگیری از حمله نظامی محاصر کنندگان آن داشته است.
رای الیوم دو امر را محتمل دانست:
نخست: نزدیکی قطر و سوریه از نظر ترکیه مانعی ندارد زیرا فهمیده است که تلاش هایش برای سرنگونی دولت اسد بی فایده است ودر حال حاضر نیز روابط امنیتی محرمانه میان آنکارا و دمشق در زمینه امنیتی و اطلاعاتی وجود دارد.
دوم: روابط ترکیه و قطر به همان قوت سابق نیست. مقامات ترک به اعضای جنبش اخوان المسلمین و شبکه های تلویزیونی وابسته به آن ها که از استانبول پخش می شود اعلام کرده اند که حمله رسانه ای به دولت مصر را کاهش دهند. همچنین بر اساس اطلاعات موجود، حزب عدالت و توسعه به این نتیجه رسیده است که همه تخم مرغ های خود را در سبد اسلام گراها قرار ندهد و نسبت به دیگر جریان های عربی سیاست درهای باز اتخاذ کند. رای الیوم نتیجه گیری کرد که نزدیکی قطر وسوریه به نفع آن ها خواهد بود. سوریه نیاز دارد تا رسانه های قطری در بحران این کشور بی طرف باشند و قطر نیز نیاز دارد با پیوستن به محور سوریه از انزوا خارج شود.
