مردم استان اردبیل اطلاعی ندارند که معذوریت اجرای دستور رئیسجمهور از سوی استاندار اردبیل چیست، اگر آقای بهنامجو هنگام پذیرش این مسئولیت آن را شرعاً، عرفاً و اخلاقاً با…
مرزنیوز به نقل از تابناک:هفته نامه چشم انداز اردبیل در شماره جدید خود در مطلبی با عنوان “استاندار پروازی” به نقد رفتار آقای اکبر بهنامجو در عمل نکردن به دستور صریح رئیس جمهور برای استقرار خود و خانواده اش در محل ماموریت اش پرداخته است که عیناً بازنشر می شود.
حجتالاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی، رئیسجمهوری اسلامی ایران شهریورماه سال ۹۶ در جلسه هیات دولت به بهانه انتخاب تعدادی از استانداران تاکید کرد:«استاندار و خانواده وی بایستی در محل مأموریت خود به طور کامل و با همه وجود برای خدمتگزاری مستقر شود».
محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور هم در آن مقطع در بازگویی این سخن گفت: «رئیسجمهور تاکید کردهاند خانواده استانداران نیز به همراه استاندار به آن استان بروند، چرا که ما استاندار پروازی نمیخواهیم و استاندار پروازی نمیتواند بهدرستی خدمت کند».
کیست که نداند، موضوع استانداران پروازی به قدری برای شخص رئیسجمهور دارای اهمیتی خاص بوده که بخشی از جلسه هیات دولت را بدین منظور اختصاص داده و سیاستهای خود را بیان کرده است و لذاست که گزارش حاضر با هدف مرور این بیانات و شیوه اجرای آن در بدنه دولت است وگرنه در حالت عادی، پرداختن به این وجه بدون توجه به جهات دیگر، چه بسا موضوعیتی نداشته و ندارد.
از هفتم آبان ماه ۹۶ (انتصاب آقای بهنامجو) تاکنون و تا چند روز پیش، مردم خبر نداشتند که آقای مهندس اکبر بهنامجو، استاندار ساعی و پرتلاش استان اردبیل به دور از خانواده خود در این استان خدمت میکنند تا این که ایشان در یک برنامه تلویزیونی، صادقانه این موضوع را ابراز کردند و این طور گفتند« خانواده ام، به ویژه همسرم به خاطر این که می بینند برای خدمت به مردم و تلاش در راه انقلاب و کشور خدمت میکنم سختیها و دوریها را تحمل می کنند…».
آقای استاندار به عنوان نماینده عالی دولت تدبیر و امید بهتر میدانند که سرپیچی ایشان از دستور اکید و نه توصیه آقای رئیسجمهور به عنوان عالیترین مقام اجرایی کشور و مورد احترام همه مردم، نه تنها زیبنده نیست بلکه میتواند نوعی نقض غرض تلقی شود، بدین معنا که افکار عمومی در مواجهه با این پدیده پرسش میکنند که چگونه است استاندارمحترم، دستور رئیس دولت را اجرایی نکرده اما انتظار دارد مدیران زیرمجموعه او در سطح استان مطیع همه دستورات او باشند!
امروز دهها هزار سرپرست خانواده و جوانان تحصیلکرده از سراسر استان اردبیل به دلیل فقدان شغل و به دور از خانواده خود در تهران و سایر کلانشهرها برای تامین معاش حداقلی در رنج و زحمت هستند، اما برایشان این سئوال مطرح است حال که آقای استاندار به دلیل مسئولیت خود میتواند برای استقرار خانوادهاش در محل ماموریت از امکانات مناسب دولت بهرهمند شود، چرا باید همانند کارگران و تهیدستان متحمل رنج دوری از خانواده خود باشد!؟
شکی نیست که امروز آقای بهنامجو با تمام توان برای اجرای برنامههایش در توسعه استان تلاش میکند، اما باید پذیرفت که تردد و سفر دائمی میان محل زندگی و محل ماموریت آن هم در فاصله ۷۰۰ کیلومتری و از فرودگاه دارای رتبه ممتاز در لغو پروازها! و فقدان خط پروازی مستقیم، جانفرسا و جانکاه است و میتواند عمده وقت و انرژی ارزشمند و گرانهای استاندار را سلب کرده و تمرکز او را برای خدمت بر هم بزند.
اتفاقاً ابراز این مسئله از سوی شخص استاندار آن هم بعد از گذشت یکساال و اندی از مسئولیتاش، گواه و تائید گزاره برشمرده است که گویی آقای بهنامجو به معنای واقعی کلمه، با وجود خدمت بیمنت و وقف خود به استان اردبیل از رفت و آمدهای زیاد بریده و اکنون لب به اعتراض گشوده است!
مردم استان اردبیل اطلاعی ندارند که معذوریت اجرای دستور رئیسجمهور از سوی استاندار اردبیل چیست، اگر آقای بهنامجو هنگام پذیرش این مسئولیت آن را شرعاً، عرفاً و اخلاقاً با آقای روحانی در میان گذاشته باشد، قطعاً از او رفع تکلیف است اما چنانچه دستور رئیسجمهور را بسان شرط ضمن عقد و قرارداد تلقی کنیم- قطعاً هم همینطور است- آقای بهنامجو مکلف به اجرای آن بوده است و اگر در اجرای این شرط، مانعی( از قبیل تحصیل فرزندان و …) وجود دارد باید برای حل آن اقدام میکرد و گرنه صرف بیان آن برای افکارعمومی و اظهار ناراحتی از این وضعیت، سودی برای او و مردم استان اردبیل نداشته و ندارد.
با ستایش مجدد صداقت آقای استاندار در اظهار این خبر، باید گفت که ممکن است در این استان مدیران و مسئولانی باشند که حاضر نشدهاند خانواده خود را به محل ماموریت خود بیاورند و با تحمیل هزینههای فراوان به بیتالمال و پنهان از چشم مردم، به مدال مدیر پروازی به مثابه یک پرستیژ کاری افتخار میکنند و کسی هم کاری به کارشان ندارد.