امروز هجدهمین روز است که بلاتکلیف در مرز متوقف شده‌اند و نمی‌دانند آیا گشایشی در کارشان ایجاد خواهد شد یا خیر، ولی اطمینان دارند که مشکلشان با این پیگیری های سطحی رفع و رجوع شدنی نیست که اگر بود، تاکنون حل می‌شد! آیا براستی در قوانین حاکم بر مرزها و مناسبات تجاری دو طرف، بروز چنین مشکلاتی اندیشیده نشده که در مواقع بروز یک مشکل بتوان با کمک آن همه چیز را فیصله داد؟
یکی از رانندگان در این باره به خبرنگار «تابناک» می‌گوید: باور کنید از این همه بلاتکلیفی خسته شده‌ایم و دیگر نمی‌دانیم چه باید بکنیم زیرا اینها به ما می‌گویند بارتان غیراستاندار است و تحویل نمی‌گیرند و گمرک ایران این موضوع را رد می‌کند و حق هم دارد، زیرا به چشم خودمان شاهدیم که کامیون هایی که مثل ما از یکجا بارگیری کرده‌اند، ولی مالک بارشان ارتش ارمنستان بوده، به راحتی از گمرک عبور کرده و بارشان را تخلیه می‌کنند و هیچ حرفی درباره استاندارد بودن و نبودن بارشان مطرح نمی‌شود!
وی در ادامه درباره پیگیری های صورت داده در این مدت می‌گوید: برای حل این مشکل تاکنون تقریبا همه کار کرده‌ایم، ولی هیچ یک جواب نداده؛ با کنسولگری ایران در ایروان صحبت کرده‌ایم، با استانداری آذربایجان شرقی، با فرماندهی مرزبانی، با پایانه مرزی و هرجا که به ذهنمان رسید و البته چند بار مسئولان تا روی پل مرزی هم آمده‌اند و مذاکره کرده اند، ولی به توافق نرسیده‌اند. اینجا هم می‌گویند از پایتختشان دستور رسیده که این بارها خالی نشود و به این ترتیب بلاتکلیف مانده‌ایم.
همه اینها در حالی است که رانندگان از نبود سرویس بهداشتی و حمام گلایه دارند و مدعی هستند که خورد و خوراکشان را از طریق رانندگان اتوبس های ایرانی که از مرز می‌ایند تأمین می‌کنند، ولی با این همه، تمایلی به برگشت با بار به کشور ندارند، زیرا می‌دانند در آن صورت مصیبت بزرگتری انتظارشان را می‌کشد.
یکی از رانندگان در این باره می‌گوید: اگر بخواهیم برگردیم، هزار و یک مشکل خواهد داشت، ولی قبل از آن جا دارد که بپرسیم چگونه بارهایی که برای ارتش می‌آید، غیراستاندارد نیستند و تنها بارهای ما که برای چند شرکت است با این بلا مواجه شده؟ آیا همه اینها شایعه است که چند شرکت پرقدرت ارمنی، مانع از عبور بارهای ما می‌شوند و گمرک دستور دارد که جز بارهای ایشان، سایر تانکرها را متوقف کند؟ وقتی مقصد بارها مشخص می‌کند کدام بار عبور کند و کدام نکند، نتیجه می‌گیریم که در حال خوردن چوب دعوای داخلی اینها هستیم.
او در ادامه می‌گوید: اگر قرار به بازگشت به کشور بدون تخلیه بار باشد، باید روالی را طی کنیم که چند ماه طول می‌کشد و در این مدت می‌بایست ماشین هایمان متوقف شوند که ضررش خیلی زیاد است. به این دلیل که باید به گمرکی که در آنجا بارهایمان پلمب شده، یعنی گمرک غرب تهران برگردیم و در آنجا از بارهایمان نمونه برداری کنند که تا آمدن نتیجه این نمونه برداری ها، سه چهار ماه طول می‌کشد. آیا انصاف است چنین ضرر و زیانی از دعوای دیگران به ما وارد شود؟ لطفا صدای ما را به گوش مسئولان برسانید بلکه مشکلمان حل شود؛ هرچند اینجا می‌گویند دعوای ارمنی ها اینقدر بالا رفته که اگر ریاست جمهوری ورود نکند و دستور ندهد، ممکن است تا سه چهار ماه در مرز متوقف بمانیم.
اینکه راه حل این مشکل چیست و این گره در نهایت به دست چه کسی بازخواهد شد، مشخص نیست، ولی آیا براستی در قوانین حاکم بر مرزها و مناسبات تجاری دو طرف، بروز چنین مشکلاتی اندیشیده نشده که در مواقع بروز یک مشکل بتوان با کمک آن همه چیز را فیصله داد؟ دلیل اینکه هر از چندگاهی گمرک های مرزی کشورهای همسایه، از ترکیه گرفته تا افغانستان و ارمنستان، در راه تردد بارهای ایرانی مشکل آفرینی می‌کنند، چیست؟!
