تکلیف ما با مدیرانی که از پله های نردبان نمایندگی ایران در تشکیلات بین المللی بالا می روند و سپس از قدرت فرامرزی شان بجای کسب امتیاز به سود کشور، به عنوان اهرم تهدید غیرمستقیم به تعلیق نهادهای داخلی استفاده می کنند، چیست؟ کسی که به اجرای هیچ دستور و تصمیم مقامات ورزش یا حتی مجلس کشور مقید و متعهد نیست و حالا حالاها نمی خواهد دل از صندلی دوست داشتنی اش بکند …