تصمیم اخیر دونالد ترامپ برای خارج کردن و یا کاهش دادن نظامیان و دیپلمات آمریکا از افغانستان با واکنش متفاوت افغان ها مواجه شده است هر چند موافقان خروج در اکثریت هستند.
به گزارش مرزنیوز و به نقل از ایرنا؛ نظرها در رابطه با حضور نظامیان خارجی به ویژه آمریکایی ها در افغانستان را می توان به دو دسته تقسیم کرد ، شماری زیادی حضور آنها را دلیل تداوم جنگ و ناامنی می دانند و بخشی دیگر حضور آنها را برای مبارزه با تروریسم، دریافت آموزش نیروهای افغان و تثبیت دولت ضروری می دانند.
رئیس جمهوری آمریکا در جریان گفت و گوی نماینده ویژه خود با طالبان در ماه های آخر سال ۱۳۹۷ دستوری داد مبنی بر خروج نیمی از نظامیان آمریکایی از افغانستان ، البته این دستور هرگز عملی نشد اما هرازگاهی مطرح می شود.
در آخرین مورد که بحث خروج نظامیان آمریکایی دوباره نقل مجلس شد به دو روز قبل باز می گردد که خبری از یک رسانه غربی منتشر شد که نیمی از دیپلمات های آمریکایی از کابل و بغداد خارج می شوند .
این خبر رنگ موافق و مخالفان خروج آمریکا را پر رنگ کرده و علاوه بر گروه طالبان که از اول، حضور آمریکایی ها را اشغالگری توصیف کرده و علیه نظامیان خارجی اعلام جهاد داده بود، در میان مخالفان گروه طالبان نیز در افغانستان که طرفدار دولت هستند باز دو دسته مخالف و موافق برای خروج وجود دارد که هر یک استدلالی دارد.
چند روز قبل رسانه ای غربی اعلام کرد که آمریکا قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ میلادی نیمی از دیپلمات های خود را از افغانستان و عراق خارج کند، در حالی که در گذشته بحث خروج نیمی از سربازان آمریکایی مطرح بود و درباره دیپلمات های آن کشور چیزی گفته نشده بود هر چند فرق آشکاری هم بین دیپلماتها و نظامیان آمریکایی وجود ندارد.
رسانه‌های آمریکایی به نقل از دو مقام ارشد وزارت دفاع امریکا در ۲۹ آذر ماه سال گذشته، عنوان کردند که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در نظر دارد تا طی چند ماه آینده حدود هفت هزار سرباز آمریکایی را به خانه برگرداند.
آمریکا در حال حاضر حدود ۱۴ هزار سرباز در افغانستان دارد که بیشتر آنها نقش مشاور نظامی برای نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان دارند و بخشی نیز آموزش این نیروها را به عهده گرفته اند؛ هر چند در اغلب عملیات های هوایی و برخی تحرکات زمینی نیز برای سرکوب گروه های تروریستی از جمله طالبان مشارکت دارند.
دیدگاهها در افغانستان ، چه در بدنه دولت یا غیر دولتی ها همه مخالف حضور بلند مدت نظامیان آمریکایی در افغانستان هستند اما تعداد زیادی خواهان خروج مسئولانه آنها هستند یعنی وعده ای که دادند عملی کنند و تروریست را نابود کنند و بار دیگر این کشور را به کام تروریست ها نفرستند و با خروج غیر مسئولانه افغانستان را به لانه امنی برای تروریست های خارجی مبدل نکنند.
در این بین تعداد زیادی از اعضای مجلس نمایندگان خواهان خروج آمریکایی به شکلی هستند که همزمان نیروهای افغان بتوانند از کشور دفاع کنند و توانایی لازم را برای مقابله با تروریست ها داشته باشند.
«کمال ناصر اصولی» یکی از نمایندگان مجلس افغانستان در این مورد گفته است، ما از آمریکایی‌ها می خواهیم که نیروهای امنیتی ما را تجهیز کنند و به آنها می گوییم تا زمانی که طالبان ضمانت قوی برای امنیت ملت نداده اند، شما ملت افغانستان را به این شکل رها نکنید که دوباره کشور به جنگ های داخلی گرفتار شود.
«عبدالرئوف ابراهیمی» رئیس مجلس افغانستان گفته بود که طالبان مخالفین دولت افغانستان هستند، اگر خواسته باشند در افغانستان صلح به میان بیاید با کمال انعطاف پذیری به میز مذاکره بنشینند تا افغان‌ها شاهد صلح باشند در آن زمان ما هیچ نیاز به نیروی خارجی نخواهیم داشت ما می خواهیم یک دولت مستقل داشته باشیم.
«سلیمان خیل» کارشناس نظامی افغانستان بر این باور است تا زمانی که نیروهای هوایی، زمینی، امنیتی افغان به طور کامل از سوی آمریکا تجهیز نگردند، خروج هزاران سرباز آمریکایی از افغانستان بر وضعیت امنیتی این کشور تأثیر بد خواهد گذاشت و این کار جفا در حق افغانستان خواهد بود.
اما شمار زیادی از مردم افغانستان و نمایندگان مجلس هم حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان را به سود کشور ندانسته و از خروج نظامیان آمریکایی استقبال می کنند.
«نصرالله صادقی زاده نیلی» نماینده استان «دایکندی» هم گفته بود که آمریکا زمانی به افغانستان حمله نظامی کرد که برج های تجارت جهانی، پنتاگون و کاخ سفید هدف حمله قرار گرفت و آنها برای مجازات عاملان عرب آن به افغانستان لشکر کشیدند نه برای تأمین امنیت مردم افغانستان.
به باور وی آمریکا به افغانستان نیامد که مردم این کشور را به توسعه و پیشرفت برساند و امروز هم برای منفعت مردم افغانستان تصمیم به خروج نگرفته اند بلکه همه تصمیم های آنها مبتنی بر منافع آمریکاست و هرچه منافع آن کشور تقاضا کند همان را انجام خواهند داد.
صادقی زاده از مجلس انتقاد کرد که چرا در زمان امضا پیمان امنیتی با آمریکا به آنها مجال استدلال ندادند و دولت وحدت ملی هم با اعتماد بیش از حد باعث شد که در وضعیت کنونی گرفتار شویم .
«عبدالله عبدالله» رئیس اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان هم در واکنش به خروج بخشی از نظامیان آمریکایی از افغانستان در ۱۵ اسفند ماه سال گذشته گفته بود که اگر بخشی از نظامیان آمریکایی این کشور را ترک کنند، دنیا برای افغانستان به آخر نمی رسد.
وی گفته بود که هیچ شهروند افغان خواهان حضور دائمی آمریکا در افغانستان نیست اما حضور و خروج آمریکایی ها باید طوری تنظیم شود که به نفع همه کشورها، منطقه و افغانستان باشد.
«الله گل مجاهد» نماینده کابل در مجلس افغانستان هم بر این باور است که گفت و گوی صلح از دست افغان ها خارج شده و این آمریکاست که در باره صلح و جنگ افغان ها تصمیم می گیرد و افغان ها هیچ صلاحیتی در این باره ندارند و به همین دلیل به آمریکایی ها هم نمی شود اعتماد کرد زیرا آنها تاکنون به تعهدات خود در قبال افغانستان عمل نکرده اند.
«عبدالطیف پدرام» نماینده استان بدخشان و یکی از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری امسال افغانستان هم در واکنش به خروج نظامیان امریکایی در مجلس گفت که این کار خوبی است و سرنوشت همه اشغالگران چنین است.
وی گفت که از خروج آمریکایی ها استقبال می کنند و حضور آنها هیچ سودی به حال مردم افغانستان نداشته است.
آمریکا در سال ۲۰۰۱ میلادی وقتی همراه با کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به ناتو به افغانستان حمله کرد؛ حاکمیت طالبان را طی یک ماه ساقط و دولت موقت را بر اساس نشست بن در سال ۲۰۰۱ میلادی بوجود آورد و خواسته های خود را برای دولت داری، اداره امور و نحوه مدیریت اقتصاد افغانستان تحمیل کرد.
تعداد نظامیان آمریکایی زمانی در افغانستان به بیش از ۱۲۰ هزار تن می رسید ، در سال ۲۰۱۴ میلادی و در پایان دولت «بارک اوباما» رئیس جمهوری سابق آمریکا به پنج هزار تن کاهش یافت و قرار شد که تا تأمین صلح تنها تعدادی نیرو برای تأمین امنیت سفارت آن کشور در کابل باقی بماند.
اما با سیاست جنگ طلبانه طالبان و به قدرت رسیدن دونالد ترامپ این رویه متوقف شد و نه تنها نظامیان آمریکایی از افغانستان خارج نشدند بلکه بر تعداد آنها افزوده شد و اکنون به ۱۴ هزار تن رسیده است و پایگاه های آنها که از شمار زیادی از استان ها مانند فراه جمع شده بود ، دوباره دایر شد.
