در بسیاری از کشورها جایی که استفاده از عوارض طبیعی برای تعیین خط مرز ممکن نباشد، از خطوط نصف النهار، مدارها یا خطوط مستقیم و مدور استفاده می کنند.

(بیشتر…)

علاوه بر تقسیم بندی مذکور، مرزها را می توان بر حسب درجه تطابقشان با عوارض طبیعی به دو گروه، تقسیم کرد: یکی استفاده از عوارض طبیعی و دوم استفاده از ابزار ساختگی و مصنوعی مانند پرچین، ستون، میله و سیم خاردار مشخص می شوند.

(بیشتر…)

مرزهای پیش از سکونت

خطوط مرزی ترسیم شده را در نواحی خالی از سکنه، پیش از آمدن اجتماعات انسانی می توان بهترین گونه خطوط مرزی نامید. از آنجا که مردم بتدریج در اطراف این خطوط ساکن شده اند و وضع خود را با مرز تطبیق داده اند، از این نظر هیچ اشکالی به وجود نیامده است. بهترین نمونه، خط مرزی بین آلاسکا و کانادا است که در زمان تعیین آن هیچ کس در آن نواحی زندگی نمی کرد و این ناحیه بعدها مسکون شد.

(بیشتر…)

با پیدایش «اقتصاد بین المللی» در سده نوزده، که خود ناشی از گسترش امپریالیسم با گرایش جهانی در دوران های جلوتر بود، با خاصیت ذاتی آن که ایجاد نظام اقتصادی بین المللی از راه گسترش سیستم نوین بازرگانی و ارتباطات جهانی است، نیاز به مشخص ساختن خط دقیق برخورد میان حکومت ها از راه نمایندگی های بازرگانی و سیاسی آنها بالا گرفت.

(بیشتر…)

پدر جغرافیای سیاسی درباره مفهوم سر حد می نویسد: «نزد برخی ملت ها سر حد خطی بود در فضا که می بایستی حفظ و نگهداری می شد. مفهوم فرانسوی «سر حد طبیعی» شاید بهترین جلوه دهنده این برخورد باشد. نزد دیگر ملت ها سر حد یک منطقه پیرامونی بود که دگرگونی اجتماعی و اقتصادی پدیدآورنده یک ملت را سبب می شد و به زیستن آن ملت یاری می داد.»

(بیشتر…)

جغرافیدانان در تعیین تفاوت میان سرحد و مرز توضیحات گوناگونی را ارائه داده اند. از جمله «کریستف» در سال ۱۹۵۹ م، به بررسی ساختار هر یک از این دو واژه پرداخت. او در مورد این دو مفهوم می گوید: «سرحد از مفهوم جلو، مانند نوک نیزه، به معنی حد جلویی یا حد انتهایی تمدن می آید.

(بیشتر…)