به گزارش مرزنیوز و به نقل از پرسون؛ آرش نورآقایی کارشناس گردشگری؛ ضمن احصای نسلهای مختلف گردشگری، در خصوص چگونگی ریلگذاری صحیح سایر کشورها در راستای توسعه و رونق هر چه بیشتر این صنعت در کشور مربوطه توضیح داد و از عملکرد برخی از مسئولین به جهت برنامهریزیهایی که مبنای علمی و آماری صحیحی در راستای صنعت گردشگری ندارند، گلایه کرد.
وی با بیان این مطلب که همواره در دنیا سه نسل برای گردشگری تعریف شده است، گفت: نسل اول گردشگری که از آن به عنوان گردشگری انبوه نام برده میشود بعد از جنگ جهانی دوم و همزمان با رشد و پیشرفت علمی جوامع بشری رواج پیدا کرد و مبنی بر گذاران اوقات فراغت در سواحل، جنگل ها و به طور کلی سایتهای تفریحی است.
این فعال حوزه گردشگری ادامه داد: نسل دوم گردشگری نیز مبتنی بر گردشگری فرهنگی است که همواره حجم انبوهی از گردشگران جهان را به خود اختصاص داده است و در نهایت نسل سوم گردشگری که باید آن را ماحصل هزاره سوم دانست و بر پایه گردشگری خلاق بنا نهاده شده که میتوان گفت در حقیقت این نسل از گردشگری زیرمجموعه گردشگری فرهنگی است.
بنا به گفته مدیرمسئول فصلنامه میراث و گردشگری گیلگمش، با توجه به این موضوع که همواره انواع گردشگری دارای همپوشانی و به نوعی مرزهای مشترک با یکدیگر هستند، اما آنچه که از قرائن و شواهد میتوان استنباط کرد این است که ۸۰ درصد از مجموعه گردشگران خارجی و حتی گردشگران داخلی ایران، با هدف بهرهمندی و استفاده از جاذبهها و فرصتهای فرهنگی و تاریخی موجود در ایران اقدام به انجام سفر میکنند؛ در حالی که تنها ۲۰ درصد از گردشگران به منظور استفاده از سایر انواع گردشگری اعم از طبیعت، سلامت و …اقدام به سفر میکنند.
نورآقایی با اشاره به ضرورت اساسی و انکارناپذیر انجام برنامهریزیهای لازم و سیاستگذاری مقتضی به منظور تحقق رشد و توسعه در صنعت گردشگری بیان کرد: صنعت گردشگری مقولهای نیست که بگوییم هر کشوری به صرف داشتن غنای فرهنگی و همچنین جاذبههای طبیعی و بکر بیشتر نسبت به سایر کشورها میتواند لزوماً در این حوزه از جایگاه بهتری نیز برخوردار شود.
وی توضیح داد: هر چند باید به این موضوع توجه داشت که کشورهایی مانند ایتالیا و ترکیه با تکیه بر جاذبههای تاریخی و طبیعی مطلوب خود همواره در زمینه جذب گردشگر و توسعه این صنعت موفق عمل کردهاند، اما کشورهایی مانند امارت متحده عربی و یا سنگاپور علیرغم ضعف منابع طبیعی و تاریخی، صرفاً به دلیل سیاستگذاری مناسب و برنامهریزیهای مقتضی همواره تعداد بسیار زیادی از گردشگران خارجی را به خود جذب کردهاند و این درحالی است که این کشور تنها ۵ میلیون جمعیت دارد، اما بر اساس آمار سالانه بالغ بر ۱۰ میلیون گردشگر خارجی را به کشور خود جذب میکنند.
این فعال حوزه گردشگری همه این ها در حالی دانست که تمامی این کشورها از نظر ظرفیتها و جاذبههای بالقوه گردشگری و وسعت و پهنای جغرافیایی به هیچ وجه قابل مقایسه با ایران نیستند.
مدیرمسئول فصلنامه میراث و گردشگری گیلگمش در ادامه افزود: ۵ سال پیش کشور تایلند در اقدامی مناسب ضمن برنامهریزی و سیاستگذاریهای لازم، اقدام به دعوت از بلاگرهایی از سطح جهان در دستههای ۳۰۰ نفری و در بازههای زمانی مشخص کرد تا با استفاده از ظرفیت این بلاگرها و در سایه تبلیغات گسترده شکل گرفته توسط آنها بتواند تعداد گردشگران ورودی سالانه کشور خود را از تعداد ۳۶ میلیون گردشگر به ۴۰ میلیون برساند.
نورآقایی همچنین اظهار کرد: به عنوان نمونهای دیگر در سال ۲۰۱۵ کشور سوئد تصمیم گرفت که تعداد گردشگران ورودی خود را از ۴/۵ میلیون نفر به تعداد ۵ میلیون نفر تا سال ۲۰۲۰ افزایش دهد. این کشور صرفاً برای افزایش ۵۰۰ هزار نفری ۵ سال مشخص را هدفگذاری کرد و ضمن ریلگذاری لازم برنامههای مورد نظر برای تحقق این هدف را در طول ۵ سال برای نیل به این هدف اجرایی کرد.
وی افزود: این حالی است که در ایران، مسئولین همواره با آمارسازی غلط و اغراق آمیز سعی در بالا نشان دادن آمار میزان ورود گردشگران خارجی به ایران دارد و همین رویکر باعث میشود تا با ارائه آمار نادرست به مسئولین بالادستی موضوع برنامهریزی و سیاستگذاری صحیح در راستای توسعه گردشگری هیچگاه محقق نشود.
امکان تحقق جذب ۲۰ میلیون گردشگر تا سال ۱۴۰۴ از نظر علمی وجود ندارد
این فعال حوزه گردشگری تدوین و تبیین سند چشمانداز گردشگری تا سال ۱۴۰۴ را که به موجب آن ایران باید سالانه ۲۰ میلیون گردشگر خارجی جذب کند را نتیجه همین آمارسازیهای اغراقآمیز دانست وآن را تحققنیافتنی و خارج از قاعده و اصول علمی در گردشگری دانست.
مدیرمسئول فصلنامه میراث و گردشگری گیلگمش با اشاره به اظهارات برخی از مسئولین مربوطه در این زمینه مبنی بر اینکه اگر اتفاقات سیاسی سال ۹۸ به وقوع نمیپیوست میتوانستیم به این آمار دست پیدا کنیم، اذعان کرد: در صورت فرض صحت چنین ادعایی هرگز نمیتوان تا سال ۱۴۰۴ به تحقق هدف جذب ۲۰ میلیون گردشگر خارجی دست پیدا کنیم، چراکه تحقق واقعی این هدف مستلزم کار دقیق علمی و اتخاذ سیاستها و استراتژیهای لازم در سایه برنامهریزیهای بلندمدت با توجه به موقعیت و شرایط فعلی جامعه است و قطعاً با چنین آمار کمی از نظر میزان ورود گردشگر خارجی در حال حاضر به یک باره نمیتوان به هدف جذب ۲۰ میلیون گردشگر دست یافت.
نورآقایی با بیان این مطلب که ارتقای و توسعه گردشگری در واقع یک مسئله علمی است که رشد آن نیز تا حدودی قابل پیشبینی است، تأکید کرد: یکی از فاکتورهایی که باید برای افزایش آمار ورودی گردشگران به آن توجه کرد بحث توسعه پایدار و توجه به منابع موجود در کشور است.
این فعال حوزه گردشگری ضمن اشاره به این موضوع که کشور ما به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود همواره با بحران کم آبی روبهرو است خاطرنشان کرد: حتی در برنامهریزیهای لازم در راستای تحقق ورود ۲۰ میلیون گردشگر خارجی حتی به این موضوع مهم نیز هیچگونه توجهی نشده است؛ چراکه هر گردشگر روزانه حدود ۳۰۰ لیتر آب برای موارد مختلف مصرف میکند و در صورت ورود ۲۰ میلیون گردشگر چیزی در حدود ۶۰۰۰ میلیون لیتر آب مصرف میشود که این امر در کشور بیآبی مانند ایران به هیچوجه امکان پذیر نیست.