در اجرای تبصره ماده ۲ قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و آیین نامه اجرایی قانون مزبور و قانون الحاق ایران به کنوانسیون حمایت از میراث فرهنگی و طبیعی، «درختان کهنسال ارس شیندیرلی پیر روستاهای کزج و مزرعه شهرستان خلخال» با شماره ۱۲۱۴ در فهرست میراث طبیعی ملی ثبت شدند.
به گزارش مرزنیوز؛ قدمت این درختان که به زیباییهای دیارمان افزودهاند حدود ۷۰۰ تا ۷۵۰ سال برآورد شده است و صد البته این دیرینگی، در ارج نهادن به درختان، همان هستیورانی که آيه شصتم سوره مبارك «النمل»، به ايجاد زندگی در آنها اشارههایی میفرماید پیام رسایی دارد.
درختان در آيه هیجدهم سوره مبارك «الحج» و آیه ششم سوره «الرّحمن»، از جمله سجدهکنندگان و چهرهسایان به درگاه خداوند معرفی شدهاند پس علاوه بر آن که مطابق آیه نخست سوره التّغابن «يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ …» مانند همه آنچه که در آسمانها و زمین هستند تسبیح معبود متعال را به جا میآورند به طور اخص نیز از ساجدان حضرت سبحان به شمار میروند و به پندار من، همین رویداد به تنهایی برای اثبات تقدس آنها بسنده است.
قرآن كريم، در شرح زندگاني برخی پيامبران از جمله داستان اخراج حضرت آدم از بهشت به خاطر نزدیک شدن او و همسرش به «شجره ممنوعه» و تناول کردن از میوه آن درخت یا در داستان یونس (ع) در سوره «الصافّات» که پس از بیرون آمدن از شکم ماهی، خداوند درختي بر سر راه او روياند (تا در سايه آن آرامش يابد و از ميوهاش بخورد) به نقش و رسالت درختان هم اشاراتی دارد اما شاید داستان مریم، آن گاه كه پس از به دنیا آوردن فرزندش عیسی (ع)، در بیابان در كنار درخت خرمايي فرود آمد و خداوند به او فرمود: «وَ هُزِّي إِلَيكَ بِجِذعِ النَّخلَه تُسَاقِط عَلَيكِ رُطَباً جَنِيّاً …»، معروفیت بیشتری داشته باشد. به موجب آیه سیام سوره «القصص» در جریان بعثت موسی (ع) هم از درخت ندا داده شد که ای موسی همانا من پروردگار جهانیان هستم… و به این گونه، توانای ازلی و ابدی از پس درختی با بندهاش سخن راند.
مانستگی درختان در برخی آیههای قرآن برای تبیین مفاهیم معنوی هم درخور تدبرند مثلاً از مفهوم آیه شصتم سوره «الإسراء» استنباط میشود خداوند گروهی از آدمیان را به لحاظ کارهای ناشایستشان به درختی که مورد لعنت الهی قرار دارد تشبیه فرموده یا در آيه بیست و چهارم سوره «ابراهيم» (ع ) «… کَلِمَهً طَيِّبَهً كَشَجَرَهٍ طَيِّبَةٍ أَصلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرعُهَا فِي السَّمَآءِ»، گفتار و اعتقاد پاکیزه (كلمه طيبه) را به درختي پاک، مانند کرده كه ريشهاش استوار و شاخه اش آسمان را فراگرفته است. از مفاد سورههایی چون «الإنسان»، «الرّحمن»، «الصافّات» و «الدّخان»
نیز برمیآید هم بهشت و هم جهنم، درختانی دارند و ساکنان هر دو از میوههای آنها برخوردار خواهند شد.
به پندار من درختان کهنسال ارس شیندیرلی پیر روستاهای کزج و مزرعه که در درازنای سدهها، جلوههایی از تاریخ و تمدن ما را نظارهگر بودهاند، گزندهای سهمگین را تاب آورده، توفانها و تندبادهای ویرانگر را پشت سر گذاشته و استوار و سرسلامت و تناور، سر به سپهر ساییدهاند امروز، همه ما را به قدرشناسی و صیانت از خرمی درختان، این طراوتآفرینان گیتی، فرامیخوانند زیرا حیات ایران و فرزندانش به ماندگاری درختان، وابسته است.
به قلم: محمدرضا نوذریان
لینک کوتاه: https://marznews.com/?p=211434