روزنامه ‘القدس العربی’ با اشاره به بهره برداری سیاسی از ورزش توسط برخی کشورها از جمله دولت عربستان، نوشت: به خاطر همین مسائل سیاسی است که میلیون ها آواره در یمن و سایر کشورهای عربی از تماشای رقابت های جام جهانی ۲۰۱۸ و شریک شدن در این جشن بین المللی محروم هستند.
مرزنیوز به نقل از ایرنا:القدس العربی چاپ لندن افزود: ‘ترکی آل شیخ’ مشاور پادشاهی و وزیر ورزش سعودی چندی پیش تهدید کرد که از شبکه ورزشی ‘beIN Sports’ قطر (الجزیره ورزشی) که بزرگترین شبکه ورزشی در جهان عربی به شمار می رود و مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸ را در کشورهای عربی پوشش می دهد، شکایت می کند.
وی مدعی است که این شبکه از ورزش برای پیشبرد اهداف سیاسی خود استفاده کرده و علیه عربستان و ورزش و مسئولان آن عمل کرده است.
آل الشیخ چند روز گذشته در یک پیام توئیتری، نوشت: همه اقدامات قانونی را در مورد تخلفات این شبکه که علیه ورزش، تیم ملی و مسئولین ورزش عربستان اقدام کرده است به عمل خواهیم آورد.
مقامات سعودی مدعی هستند که تحلیلگران این شبکه قطری به موضوعاتی چون مسئله فروش آرمان فلسطین از سوی ریاض اشاره کرده اند. تحلیلگر دیگری پس از شکست سنگین پنج بر صفر تیم ملی عربستان برابر روسیه، به طعنه به مسئولان ورزشی سعودی گفته بود ‘بهتر است به هتل ‘ریتز کارلتون’ سری بزنید.
القدس العربی نوشت: واکنش آل شیخ به شبکه قطری کامل غیرقابل قبول است. از این جهت که بی شک خود وی یکی از شخصیت هایی است که بیشترین تخلف را در ورزش داشته و به اشکال مختلف بی طرفی در آن را نقض کرده است. او نه تنها از راه سیاست وارد ورزش شده، بلکه یک فرد امنیتی نیز هست. او دانش آموخته دانشکده امنیتی ‘فهد’ است و از همین طریق وارد سیاست شد. همین مسئله، سلسله اقدامات بحث انگیز او را به خوبی نشان می دهد؛ از اظهارات سیاسی توخالی اش گرفته تا دخالت های مستقیمش در امور ورزش کشورهای عربی برای پیشبرد اهداف سیاسی اش؛ مانند اتفاقاتی که در باشگاه مصری و تیم ملی فلسطین افتاد و جدیدترین مورد هم رای دادن به میزبانی مشترک آمریکا و کانادا و مکزیک در جام جهانی ۲۰۲۶ به ضرر مغرب است.
القدس العربی نوشت: مردم کشورهای عربی نیز مانند سایر کشورهای جهان علاقمند هستند که از تماشای رقابت های جام جهانی لذت ببرند و امیدوارند تیمی که خوب و حرفه ای بازی می کند، برنده شود. آنها دوست دارند برای یک ماه که هم شده در طول تماشای بازی های جام جهانی، درد و مشکلات خود را پشت در بگذارند و در این کارناوال جهانی سرشار از شادی و هیجان شریک باشند.
اما به نظر می رسد که متاسفانه این آرزوی کوچک هم برای میلیون ها عرب که چنگال سیاست مداران در گلوی آنها فرو رفته، غیرممکن است. بسیاری از آوارگان و پناهندگان جنگ یمن، لیبی و سایر کشورهای عربی به خاطر حکام فاسدشان به کشورهای شکست خورده ای تبدیل شده و اکنون به جای نشستن و تماشای بازی های فوتبال، سوار بر قایق ها راهی غربت می شوند. نمونه دیگر، اقدام رژیم صهیونیستی است که برای انتقام گرفتن به ورزش متوسل شده و اسرای فلسطینی در بند را از تماشای این رقابت ها محروم کرده است.
سیاستمداران همواره سعی دارند ورزش را سیاسی کنند، ‘دونالد ترامپ’ رئیس جمهوری آمریکا کشورهایی را که به میزبانی کشورش در جام جهانی ۲۰۲۶ رای ندادند، علنا تهدید کرد. این نشان می دهد که سیاست از ورزش جدا نیست. همچنین کینه و دشمنی سعودی ها در قبال مغرب نیز خود را در ورزش و رای ندادن ریاض به میزبانی رباط در جام جهانی ۲۰۲۶ نشان داد. و در آخر این که، تهدید شبکه ورزشی قطر از سوی عربستان که بدون شک ناشی از اختلافات و تنش های سیاسی ریاض با دوحه است، به خوبی نشان می دهد که جدایی ورزش از سیاست موضوعی کاملا مسخره است.