فرمانده پایگاه دریابانی میناب از کشف سوخت قاچاق در آب های ساحلی میناب خبر داد.
به گزارش مرزنیوز؛ سرهنگ کريم محمودثاني اظهار داشت: مرزبانان پس از کسب خبري مبني بر فعاليت قاچاقچيان سوخت به وسيله مشک هاي پلاستيکي، بلافاصله براي بررسي موضوع به محل شناسایی شده اعزام شدند.
وی افزود: مرزبانان حين گشت زني در منطقه، شناورهاي قاچاقچيان را مشاهده و برای بررسي بيشتر فرمان ايست صادر کردند.
فرمانده پایگاه دریابانی میناب تصریح کرد: قاچاقچيان که با مشاهده مرزبانان غافلگير شده بودند، به منظور فرار از چنگال قانون اقدام به بريدن طناب مشک ها “محفظه نگهدارنده سوخت” که به شناورها متصل بود کردند و از محل متواري شدند.
وی با بیان اینکه تلاش مرزبانان برای شناسایی و دستگیری عوامل این پرونده ادامه دارد، گفت:مرزبانان پس از بررسي محل، یک عدد محفظه پلاستیکي سوخت حاوي ۲۵ هزار ليتر سوخت قاچاق از نوع گازوئيل را به ارزش ۷۵ ميليون ريال کشف کردند.
گفتنی است شهرستان میناب یکی از شهرستانهای شرقی استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. شهرستان میناب در سال ۱۳۳۹ تأسیس شده، کد تقسیماتی آن ۱۳۴ و مرکز این شهرستان، شهر میناب است. جمعیت شهرستان میناب طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، برابر با ۲۵۹٬۲۲۱ نفر بودهاست. از دشت میناب با نام پیشین هرمز کهنه یاد شده و از دیرباز تاکنون به نامهای منا، مناب، مناو، مینا، میناو، مینو، هرمز، هارموز، آرموز … نیز خوانده شدهاست. قدیمیترین نامی که در کتب تاریخی و در زمان هخامنشی از میناب برده شده شهر اورگانا ORGANA بوده است. میناب را به دلیل نزدیکی با دریا و وجود رودهایی در پیرامون آن، «میان آب» نیز گفتهاند، که اندکاندک به میناب تغییر یافتهاست. واژه میناب، در گذشته به جهت شفافیت آب رود میناب، مینا آب بوده، که به مرور زمان و به دلیل دگرگونی، حرف «آ» از بین رفته و به شکل میناب درآمده است. مردم محل بر این باورند که در روزگاران کهن، دو خواهر به نامهای «بیبی مینو» و «بیبی نازنین» این شهر را پایهگذاری کردهاند. ناحیه میناب از دیرباز نه تنها به نامهای گوناگون، نظر جهانگردان را به خود جلب کرده، بلکه دستخوش یورشهای ویرانگر نیز بودهاست. در محل امروزی میناب، شهری آباد، که مرکز ایالت هرمز کهنه بوده، قرار داشته که تیمورلنگ با یورش وحشیانه خود، آن را خراب کرده و هفت دژ استوار آن را نیز ویران ساختهاست. یکی از دژهای ویران شده شهر به نام دژ «بی بی می نو»، که همان «بیبی مینو» باشد، در گوشه شرقی شهر بازماندهاست و به این دژ «هزاره» هم میگویند. از بازماندههای تاریخی این شهر، دژ میناب است، که شهر میناب بر دامنه آن بنا شدهاست. این دژ تا اواخر دوران قاجاریه، مرکز حکومت بوده و اکنون خرابهای بیش نیست.