نیازهای طبیعی انسانها به منابع موجود در اطراف باعث شده تا انسان از آغاز پیدایش خود و تشکیل قومیت ها و زندگی گروهی، محدوده معینی را برای خود مشخص کند و از آن محدوده در مقابل بهره برداری، نفوذ و دخالت سایر افراد جلوگیری و در صورت لزوم، به طور دسته جمعی از حریم خود دفاع نماید.
به طور کلی، تلاش ها برای تعریف اصطلاحات «مرز» و «سرحد» به همراه طبقه بندی و فهرست عنوان انواع مرز توسط دانشمندانی مانند هارتشورن ۱۹۳۶ م، هولدریچ ۱۹۴۰ م، جونز ۴۵-۱۹۴۳ م و کریستف ۱۹۵۹ م انجام گرفته است.
اگر چه اولین مباحث مرزهای سرزمینی توسط جغرافیدانان دانشگاهی به زمان راتزل (۱۸۹۷ م) بر می گردد که رفتار ارگانیکی دولت را مطرح کرد، اما این موضوع توسط لرد کرزن (۱۹۰۸ م) و هولدریچ (۱۹۱۶ م) درباره مرزهای سیاسی و شکل گیری مرزها پیگیری شد.
تاریخ نشان می دهد که در گذشته مفهوم مرز با آنچه که امروزه برداشت می شود، تفاوت داشته است.
در گذشته مرز به صورت یک خط مفهوم نداشت؛ در آن زمان منطقه پهناوری را که حد فاصل میان دو امپراطوری بود، منطقه سرحدی می خواندند. یعنی برای انسان روزگار باستان انتهای قلمرو، سرحد بود.
منبع: کتاب جغرافیای مرز با تاکید بر مرزهای ایران
به گزینی: الناز قنبری