عراقی ها در حالی به خانه برمی گردند که سازمان ملل آمار کشته شدگان جنگ در کشورشان طی یک ماه را ۱۳۷۵ نفر اعلام کرده است.
ضمن اینکه سازمان ملل تاکید می کند رقم ماه ژانویه حداقل تعداد کشته شدگان عراق است چراکه شامل بخش هایی که در تصرف داعش و حدود یک سوم عراق است، نمی شود. این گروه تاکنون هزاران نفر، به خصوص اقلیت های قومی و مذهبی را در عراق و سوریه اعدام کرده است. بر اساس گزارش آسوشیتدپرس، افرادی که مرگ شان ناشی از تاثیرات ثانویه خشونت مانند کمبود آب، مواد غذایی، دارو و خدمات درمانی بوده نیز در این آمار جای نگرفته اند.
داعش که حال به ثروتمندترین گروه تروریستی جهان شهرت یافته، دیگر برای تامین مالی خود به خیرین ثروتمند منطقه وابسته نیست. این گروه هم در عراق و هم در سوریه به خودکفایی مالی رسیده و تنها از فروش نفت در بازار سیاه روزانه یک میلیون دلار درآمد کسب می کند.
این در حالی است که ان بی سی نیوز در ادامه گزارش خود می نویسد: ساکنان دو روستای عراق در ۱۰۰ مایلی شمال بغداد که پس از ورود نیروهای داعش در ماه ژوئن و کشتن ۳۵ تن از ساکنین، گریخته بودند به ویرانه های خانه خود بازگشتند.
ام حسین، پیرزنی ۷۰ ساله پس از آنکه پسر ۲۸ ساله اش در تلاش برای دفاع از او کشته شد، روستایش را ترک کرد. آخرین چیزی که دید یکی از نیروهای داعش بود که جنازه خونین پسرش را روی زمین می کشید و می برد.
او در سفر اخیر خود به شهری که دولت عراق برای پناه دادن به آنها در نظر گرفته بود به ان بی سی نیوز گفت: «می توانید پیرزنی را تصور کنید که پسر خود را به این شکل از دست داده و مجبور است بماند و تظاهر کند که اتفاقی رخ نداده است؟ من حتی نمی توانستم تکان بخورم و روی پا بایستم.»
داعش سال گذشته به جوامع روستایی حمله کرد و توانست بخش های قابل توجهی از عراق و سوریه را تصرف کند. عباس حسن، معلم ۳۴ ساله روستایی می گوید: «آنها از جهات مختلف وارد روستا شدند و بر هاموی و دیگر خودروهای متعلق به دولت سوار بودند.»
زنان، کودکان و افراد مسن مجبور شدند شش مایل تا شهر طوزخورماتو پیاده روی کنند. در ماه دسامبر بود که پس از بازپس گیری این دو روستا توسط نیروهای شیعه داخلی، آنها امکان بازگشت به خانه را یافتند.
به گفته شیخ زید، معلم و رئیس قبلیه ای و معلم در این دو روستا، آب این منطقه یا قطع است یا آنقدر آلوده که امکان نوشیدنش وجود ندارد.
عیسی علی، کشاورز ۴۲ ساله می گوید: «ویرانی همه جا را گرفته است. خانه ها ویران شده و سوخته اند. مردم حتی اشتیاقی برای کشاورزی روی زمین های خودشان را ندارند و نگران بمب های دست سازی هستند که داعش در مزارع کار گذاشته است.»
